یکی از پدیده‌هایی که متاسفانه در سال‌های اخیر، شهرهای بسیاری را در ایران به ویژه در استان‌های شمالی تحت تاثیر خود قرار داده، بلند مرتبه‌سازی است.
اگرچه ایده بلند مرتبه‌سازی در نگاه اول به منظور بهره‌داری بهینه از زمین‌های شهری شکل گرفته اما با کنکاشی دقیق‌تر، معایب بسیاری از این ایده آشکار خواهد شد.
بابلسر نیز به عنوان یک شهر در حال پیشرفت، از ایده بلند مرتبه‌سازی و در پی آن تغییر چهره در امان نبوده است.
گذشته از تأثیرات روانی و زیست محیطی که بلند مرتبه‌سازی بر شهرها به جای می‌گذارد، آنچه بیش از هر چیز باید مود توجه قرار بگیرد، تجهیزات اطفای حریق متناسب با بلند مرتبه‌سازی است.
متاسفانه به دلیل توجه مسئولان مربوطه، از شهرداری و شورای شهر بابلسر به وجه اقتصادی بلند مرتبه‌سازی، تامین تجهیزات ایمنی لازم، از جمله نردبان‌های هیدرولیک بلندمرتبه آتش‌نشانی از حیطه توجه عمداً و یا سهواً پنهان مانده است.
یکی از اعضای شورای شهر بابلسر، اخیراً از تجهیزات آتش‌نشانی بابلسر، اظهار رضایت کرد و نیز وعده به روز شدن تجهیزات آتش‌نشانی در بابلسر را داد.
اما سولاتی که در ذهن مطرح است: آیا حساب کرده‌اید چند ساختمان بلند در این شهر وجود دارد؟ آیا معضلی به نام نردبان آتش‌نشانی مورد توجه قرار گرفته است؟
با توجه به تعداد اندک ایستگاه‌های آتش‌نشانی در بابلسر، سالانه چند مورد عملیات اطفای حریق در این شهر کوچک اتفاق می‌افتد؟ با احتساب روستاهای اطراف و افزوده شدن این وسعت بر شهر بابلسر و از سویی توسعه شهر در ارتفاع، آیا به زندگی مردم در سایه این غول‌های ناایمن که شمارشان در بابلسر به صورت روز افزون درآمده توجه شده است؟
آیا اتخاذ تدابیر و اعمال هماهنگی لازم به منظور پیشگیری، کنترل و مهار بحران‌های ناشی از حوادث و بلایای طبیعی و یا اطفای حریق جزو ضروری مدیریت شهری نیست که در این سال‌ها در بابلسر نادیده گرفته شده است؟
یک سوال از مدیران شهری؛ اگر در یکی از روستاهای اطراف بابلسر آتش‌سوزی گسترده رخ دهد، و از سویی یکی از این برج‌های بلند مرتبه در بابلسر در طبقات بالا دچار حریق شود و از سویی دیگر نیز در یکی از محله‌های پر جمعیت و با کوچه‌های باریک شهر؛ آتشی در حال گسترش باشد، نیروی خدوم آتش‌نشانی بابلسر، ماشین و تجهیزات کافی برای رسیدن به موقع و اطفای حریق را در اختیار دارند؟