در این میان اما یکی از صداها شگفتی آفرین است و شاید نیازمند توضیح و تذکر.
روز گذشته صدای جناب شاعری، نماینده مردم عزیز بهشهر و نکا و گلوگاه را شنیدیم که ذکر چند نکته لازم می نماید.
در این پیام صوتی، آقای شاعری اظهار داشتند که ایجاد منطقه آزاد در مازندران "بزرگترین اتفاق تاریخی" در استان است!
عجیب است شنیدن این سخن از شخصی که وکالت مردم را به عهده دارد و تحصیلات آکادمیک را گذرانده است!
شگفت است که ایشان سطح آگاهی و مطالبه‌ی مردم فرهیخته مازندران را تا این حد تنزل دهند که ایجاد منطقه آزاد در استان را که امری بدیهی و عادی و از حقوق مردم استان است به عنوان اتفاق بزرگ تاریخی معرفی کنند! حضرتشان یا به مفهوم اتفاق تاریخی دقت نکرده اند یا خدای ناکرده سطحِ حقوقِ مردمِ شریف و عزیز مازندران را چنین خُرد انگاشته اند.
فرمودند "طرح منطقه آزاد امیرآباد در شورای عالی مناطق آزاد تصویب شد" و بلافاصله گفتند " ۷۰ درصد راه را پیموده و حدود ۳۰ درصد باقی مانده است."
بر من خرده نگیرید اگر توقع دارم یک نماینده‌ی مجلس به درصدها و نسبت‌ها آگاه باشد و جایگاه دولت و مجلس و سایر نهادها را برای به مقصد رساندن این لایحه و اجرایی شدن آن بداند.
جناب آقای شاعری بفرمایند که با فرض مصوب شدن این طرح در شورای عالی مناطق آزاد که به بیان ایشان ۷۰ درصد راه بود، طی ادامه این پروسه یعنی تایید رییس جمهور و هیئت دولت و کمیسیون مربوطه در مجلس و صحن علنی مجلس و شورای نگهبان و سایر مراحل چطور در ۳۰ درصدِ نسبتِ تعریف شده‌شان می‌گنجد؟
جناب نماینده بهشهر در ادامه اظهار فرمودند "همه مردم بدور از تعلقات سیاسی و منطقه ای برخورد کنند." و افزودند "قبلا به دلیل اختلافات بین نمایندگان استان طرح منطقه آزاد عملی نشد!"
پرسشی مطرح می شود و آن اینکه چطور زمانی که ۱۰ نماینده از ۱۲نماینده استان بر سر منطقه آزاد بابلسر و فریدون‌کنار به توافق رسیدند و پای توافقشان کتبا امضا نمودند، برای اعلام این تصمیم وقفه ایجاد شد؛ اما امروز که تنها دو یا سه نماینده تحت شرایطی خاص (!) موافق طرح منطقه آزاد امیرآباد هستند این طرح در شورای عالی به تصویب رسید؟
خوب است ایشان صادقانه بفرمایند موانع اعلامِ عمومی طرح در سال گذشته چه بوده و عوامل اختلاف چه کسانی بودند.
نکند اختلاف در آن زمان امری حسنه و پسندیده بود و اختلاف امروز پدیده‌ای مذموم!
البته که ما اساسا اختلاف را نمی‌پسندیم و هرگونه اخلال را در این فرآیند، که مبتنی بر پژوهشی علمی و کارشناسانه باشد با طی کردن قواعد اصولی و قانونی، و نه لابی‌های پنهانی و روابط رانتی، رد می کنیم.
توصیه می کنیم که جناب شاعری آینه‌ای به دست گیرند و عوامل اختلاف را در اطراف خویش بیابند!
ایشان با قدرت و موکد فرمودند "اگر امیرآباد به منطقه آزاد تبدیل نشود هیچ نقطه دیگری از استان هم نمی‌تواند از این امتیاز برخوردار شود!"
مایلم بدانم ایشان بر اساس کدام منطق و قاعده ای چنین می گویند؟
آیا از علوم خفیه بهره‌مندند یا آنکه دست قدرتی خارج از قانون و قاعده و ضوابط در آستین دارند!؟
متاسفانه رایحه ی خوشی از این کلامِ قهرآمیز استشمام نمی‌شود.
ایشان در جای دیگری بیان داشتند که "بر اساس کارشناسی امیرآباد بالاترین امتیاز را جهت مبدل شدن به منطقه آزاد کسب کرده است."
واقعا مردم تمایل دارند ایشان بگویند که از کدام کارشناس یا کارشناسان حرف می‌زنند؟ چرا دم از نهاد این کارشناسان بر نمی‌آید؟
ما نافیِ ایجاد بستر برای رشد اقتصادی امیرآباد نیستیم و آن منطقه را پاره‌ی تنِ مازندرانِ عزیز و مظلوم می‌دانیم.
اما اگر قرار است بر مدار علم و کارشناسی سلوک کنیم، چرا جناب شاعری کارشناسانی که سال ۹۳ از سوی استاندار محترم معین شدند و نتیجه‌ی دو سال تحقیقاتشان معرفی حوزه‌ی بابلسر و فریدون‌کنار به عنوان دارنده‌ی بالاترین شاخص‌ها جهت ایجاد منطقه‌ی آزاد فناوری-تجاری بود را نادیده می‌گیرند؟
کارشناسانی که هستند، و حاضرند از پژوهششان دفاع کنند اما کارشناسان شما چرا هیچ حضوری ندارند و هیچ سند و مدرکی دال بر امتیازات بالاترِ امیرآباد ارائه نمی‌کنند؟
چرا وقتی جناب شاعری
تابلوی مناظره با کارشناسان را علم کردند، ستون‌های این
تابلو به سرعت لرزید و فرو ریخت؟
چرا پا پس کشیدند و مدافع پیشنهاد خود نشدند؟
شاید گمان نمی کردند کارشناسانی باشند تا از حق و حقیقت دفاع کنند!
پیشنهاد می‌دهم به جناب شاعری، نماینده مردم محترم بهشهر و نکا و گلوگاه، که صداقت پیشه کنند با وعده‌های بی‌انجام و (...) احساسات پاک مردم این منطقه را به شوری بی نتیجه وا ندارند.
"الله بکاف عبده"