به گزارش تابناک مازندران ، نقش انسان در مقابل طبیعت چیست؟ آیا تمدن انسان محور برای زندگی کافیست؟ یا تحول بوم محور لازم است ؟
یکم _ تمدن موجود، مبتنی بر درکی است که انسان محوری، بیگانگی از طبیعت و نتیجتا بیگانگی اجتماعی، ستون های اصلی آن هستند.
دوم _ توسعه پایدار و متوازن اما متکی بر درکی است بوم محور که انسان را جزئی از طبیعت می داند که باید در تعامل مثبت با کل طبیعت که هستی خود را از او ستانده و جدا از آن هیچ است، قرار گرفته و خود را از فرایند فرساینده ی تمدن نامتوازن خارج کند !
سوم _ با هر گامی که در تخریب طبیعت بر می داریم، ده گام به نابودی نوع بشر نزدیک تر می شویم !
چهارم _ نه به خاطر عشق ذاتی به طبیعت، دستکم اگر فقط خودمان را دوست داریم، مطلقا چاره ای نداریم مگر آنکه کل طبیعت و اکوسیستم های طبیعی را صد برابر بیشتر از خودمان دوست بداریم، چرا که جان ما به وجود او وابسته است اما وجود او به جان ما وابسته نیست !
پنجم _ در صورت تحقق کامل پروسه ی انقراض انسان ساخت ششم_ که هم اکنون در آن بسر می بریم_ تمامی انسانها به همراه بخشی از جانداران دیگر از بین می روند، اما بخش باقی مانده ی طبیعت دوباره خود را باز سازی می کند و این بار فارغ از شر نوع بشر، هم چنان که در پنج انقراض طبیعی پیشین در طول تاریخ زمین، بدون حضور ما خود را به کمال برساخته است !
ششم _ چالش اصلی دوران ما استثمار بی حد و مرز طبیعت توسط سیستم اقتصادی مسلط در جهان است. نظم اقتصادی جهان در برابر نظم طبیعی سیاره قرار گرفته است .
هفتم _ به نظر می رسد راه برون رفت از این سیاه چاله، تلفیق خلاق این سه روی کرد باشد :
۱_ برساخت اساسی و همه جانبه ی صنعت سبز
۲_ تغییرات ریشه ای در روابط اقتصادی _ اجتماعی بین انسانها با سویه ی ارتقای عدالت اجتماعی
۳_ عبور از عاملیت انسان محوری به عاملیت چند وجهی بوم محور که در تعامل مثبت با طبیعت و تلاش برای استقرار ترازمندی اقلیمی، برساخته می شود !
هشتم _ امیدواریم این گفته ی عمیق
«فریدریش هولدرلین » شاعر آلمانی هم عصر و متاثر از انقلاب فرانسه، در این مقطع تاریخی جهان و بویژه ایران به واقعیت نزدیک شود :
هر کجا که خطر است، رهایی نیز می روید !
مسعود مولانا