بر اساس ماده ٦٨ قانون انتخابات، انجام هرگونه فعالیت تبلیغاتی از تاریخ اعلام رسمی اسامی نامزدها له یا علیه نامزدهای ریاست‌جمهوری از منابر رسمی یا هر وسیله دیگری که جنبه رسمی و دولتی دارد و فعالیت کارمندان در ساعات اداری و همچنین استفاده از وسایل و سایر امکانات وزارتخانه‌ها و ادارات، شرکت‌های دولتی و مؤسسات وابسته به دولت و نهادها و مؤسساتی که از بودجه عمومی (به هر مقدار) استفاده می‌کنند و همچنین در‌اختیارگذاشتن وسایل و امکانات یادشده ممنوع بوده و مرتکب مجرم شناخته می‌شود.
مؤسسه‌های مطبوعاتی مانند اطلاعات، ایران، خراسان، کیهان، همشهری و همچنین خبرگزاری‌هایی نظیر فارس، تسنیم، ایرنا و... جزو مطبوعات و رسانه هایی هستند که از بیت المال ارتزاق می کنند و تبعا حق ورود به عرصه تبلیغات انتخاباتی را ندارند.
علی القاعده همه کاندیداها توسط شورای نگهبان قانون اساسی این کشور تائید صلاحیت شده اند بنابراین توجیهی برای مداخله انقلابی و غیر انقلابی برای تیلبغ یک نامزد و یا حتی تبلیغ یک جناح سیاسی وجود ندارد.
رسانه ها بخصوص رسانه های عمومی بزرگترین مروج اخلاق انتخاباتی هستند و از این منظر تاثیر بسیاری بر روندهی انتخاباتی کشور خواهند داشت.
متاسفانه این معظل در رسانه های هر دو جریان سیاسی کشور مشاهده می شود.روزنامه کیهان در مقاله ای به قلم شریعتمداری می نویسد
شاخه دیگر ترفند «دوگانه فریب» ترساندن مردم از روی کار آمدن فلان رقیب یا رقبای انتخاباتی است. همان نکته که در مناظره دیروز ،آقای رئیسی با هوشمندی به آن اشاره کرد.
دولت یازدهم به جای آن که برای جلب آراء مردم در دور دوم ریاست‌جمهوری نشانه‌هایی از کارآمدی خود را ارائه بدهد، دست خالی و کارنامه بدون دستاورد خود را با تهدید مردم به حمله نظامی دشمنان بیرونی تاخت می‌زند و ادعا می‌کند که مردم در انتخابات ریاست‌جمهوری دوازدهم با دو جریان روبرو هستند، یک جریان که در پی«آسایش و آرامش و امنیت» مردم است و جریان دیگر که معتقد به سخت‌گیری و تنش و ناآرامی است! و در یک کلام اگر به رئیس‌جمهور کنونی رأی ندهید سایه جنگ را بر سر خود خواهید داشت!
آیا صریح تر از این می شود خلاف قانون عمل نمود ؟ سئوال مهمی که در ذهن ها جاری است این است که چگونه این رسانه ها بی طرفی خود را می توانند در روند مخابره و تحلیل اخبار در طول سال به مردم اثبات نمایند وقتی که در بزنگاه سیاسی که قانون انها را از ورود انتخاباتی منع کرده است قانون شکنی می کنند.
البه این مصداق تنها مربوط به کیهان نیست و مثلا ایرنا هم به طرفداری از دولت چنین ورود هایی را داشته است .بعنوان نمونه به این متن مقاله امروز روزنامه ایران نگاه کنید.برخی گروه‌های سیاسی برای رسیدن به قدرت هرچه در چنته دارند رو می کنند، در اول انقلاب هم چنین بود و برخی ها حتی در پایان از راه و روش مسالمت‌آمیز خارج شده و ضرر فراوان به انقلاب و نظام و بیش از همه به خودشان وارد کردند. امروز هم همان شرایط وجود دارد و برخی از کاندیداها کاملا به صورت ماکیاولیستی فکر می کنند که هدف وسیله ر اتوجیه می کند.
به هر حال مطبوعات و رسانه های دولتی بر اساس قانون حق چنین ورودهای مصداقی را در زمینه انتخابات ریاست جمهوری و مجلس را ندارندو بایستی رسانه ها مقید به قانون باشند.