قلعه‌نویی در سال آخر مربیگری‌اش در استقلال نیمکت ضعیفی داشت. او برای به رخ کشیدن ضعف نیمکت تیمش در بعضی بازی‌های رسمی لیستی کمتر از 18نفر را برای بازی‌ها انتخاب می‌کرد تا به همه ثابت کند ضعف نتیجه‌گیری استقلال از کمبود بازیکن است...
به گزارش تابناک : قلعه‌نویی در سال آخر مربیگری‌اش در استقلال نیمکت ضعیفی داشت. او برای به رخ کشیدن ضعف نیمکت تیمش در بعضی بازی‌های رسمی لیستی کمتر از 18نفر را برای بازی‌ها انتخاب می‌کرد تا به همه ثابت کند ضعف نتیجه‌گیری استقلال از کمبود بازیکن است. اما همین ضعف برای سرمربیان بعدی استقلال به یک نعمت بدل شد؛ چراکه قلعه‌نویی را در همان روزها مجبور به استفاده از جوانان و امید استقلال کرد. امید نورافکن یکی از همان بازیکنانی است كه در آن دوره اسم‌ورسمی برای خودش دست‌وپا کرد و توانست به تیم بزرگسالان استقلال راه پیدا کند.
نورافکن ذاتا یک هافبک دفاعی است اما قلعه‌نویی به‌خاطر نبود یک دفاع چپ در استقلال این بازیکن چپ‌پا را در پستی غیرتخصصی محک زد و جواب گرفت تا نورافکن بعدها در استقلال فقط در این پست بازی کند. وقتی قلعه‌نویی رفت، مظلومی خیلی به نورافکن جوان اعتماد نکرد و میثم مجیدی را از استقلال خوزستان خرید. عملکرد مجیدی در نیم‌فصل اول فرصت زیادی به نورافکن نداد اما افت شدید مجیدی در نیم‌فصل دوم باعث شد كه نورافکن دوباره فرصت اثبات خود را پیدا کند و در نیم‌فصل دوم به یکی از مهره‌های ثابت تیم مظلومی تبدیل شد.
وقتی منصوریان به استقلال آمد روی نورافکن حساب ویژه‌ای باز کرده بود. این را می‌شد از انتخاب او به‌عنوان یکی از 11مرد اصلی استقلال در دیدار اول لیگ مقابل نفت‌تهران فهمید. نورافکن جوان توانست در جایی که یعقوب کریمی، میثم مجیدی و میلاد زکی‌پور، سه مدافع چپ استقلال حضور داشتند خودش را به ترکیب ثابت استقلال برساند. اما فصل برای نورافکن خوب ادامه پیدا نکرد و مشکلاتی میان او و منصوریان به‌وجود آمد. داستان اختلاف منصوریان و نورافکن به حضور این بازیکن در اردوی تیم‌ملی جوانان مربوط می‌شد؛ جایی که امیرحسین پیروانی سرمربی تیم‌ملی جوانان نورافکن را برای اردو دعوت کرد و این بازیکن بدون اجازه سرمربی و کادرفنی اردوی استقلال را برای حضور در اردوهای تیم‌ملی ترک کرد، اتفاقی که باعث خشم منصوریان شد. نورافکن در بازگشت به استقلال از کادرفنی عذرخواهی کرد اما در کمال ناباوری دوباره همین كار را تکرار کرد و بدون اجازه به اردوی تیم‌ملی جوانان رفت تا وارد لیست سیاه منصوریان شود.
نیمکت‌نشینی‌های ادامه‌دار نورافکن در نیم‌فصل اول باعث شد كه این بازیکن مورد توجه چند باشگاه دیگر قرار بگیرد. اولین و جدی‌ترین مشتری او باشگاه دسته‌اولی خونه‌به‌خونه بابل بود. توافقات اولیه برای انتقال قرضی نورافکن به خونه‌به‌خونه انجام شد و هنوز احتمال این انتقال وجود دارد. در این حالت منصوریان با تبعید نورافکن به دسته‌یک، هم برای باشگاه درآمدزایی می‌کند و هم این بازیکن را تنبیه. در این میان مصدومیت مدافع چپ تراكتورسازی یعنی سعید آقایی باعث شد تا برخی افراد با توجه به سابقه كار كردن قلعه‌نویی با نورافكن به این بازیكن جوان استقلال پیشنهاد بدهند مثل عالیشاه و نوراللهی خودش را سرباز كند و به تراكتور برود. حتی اگر سعید آقایی مصدومیتش زود خوب شود باز هم یك ذخیره مطمئن نیاز دارد. این پیشنهاد جذاب البته با جواب رد امید نورافكن روبه‌رو شد. با وجود اینكه كمتر كسی به تیم پرطرفدار و متمول تراكتورسازی جواب رد می‌دهد، ملی‌پوش جوان استقلال دلیل خوبی برای دادن پاسخ منفی به این پیشنهاد برای خودش داشت؛ اینكه او فقط 6ماه از قراردادش با استقلال باقی مانده و با سپری كردن نیم‌فصل دوم لیگ شانزدهم می‌تواند بدون مشكل رضایتنامه بگیرد و به‌عنوان بازیكن آزاد به هر تیمی كه دلش خواست بپیوندد اما اگر راه سربازی در تراكتورسازی را انتخاب كند، مجبور است پس از سپری شدن دوران خدمت دوباره به استقلال برگردد و حق انتخاب دیگری نخواهد داشت. اگر او فصل آینده بدون آنكه قراردادی با استقلال داشته باشد تراكتورسازی را برای دوران خدمتش انتخاب كند، در پایان دوره سربازی بازیكن آزاد خواهد بود و خودش تیم آینده‌اش و رقم قراردادش را مشخص می‌كند. حالا نكته‌ای كه در این میان عجیب به نظر می‌رسد این است كه چرا باشگاه استقلال به‌جای بستن قراردادهای بلندمدت با محصولات خود باشگاه و بازیكنان بااستعدادی كه از تیم‌های پایه استقلال رشد كرده‌اند با بازیكنانی قرارداد بلندمدت و سه‌ساله می‌بندد كه 35سالگی را پشت‌سر گذاشته‌اند و در پایان دوره بازیكنی حرفه‌ای خود به‌سر می‌برند. چرا بازیكنی مثل نورافكن كه اگر فوق‌ستاره هم نباشد، استعداد جوانی است، فقط 6ماه از قراردادش باید باقی مانده باشد؟
نورافکن ذاتا یک هافبک دفاعی است اما قلعه‌نویی به‌خاطر نبود یک دفاع چپ در استقلال این بازیکن چپ‌پا را در پستی غیرتخصصی محک زد و جواب گرفت تا نورافکن بعدها در استقلال فقط در این پست بازی کند. وقتی قلعه‌نویی رفت، مظلومی خیلی به نورافکن جوان اعتماد نکرد و میثم مجیدی را از استقلال خوزستان خرید. عملکرد مجیدی در نیم‌فصل اول فرصت زیادی به نورافکن نداد اما افت شدید مجیدی در نیم‌فصل دوم باعث شد كه نورافکن دوباره فرصت اثبات خود را پیدا کند و در نیم‌فصل دوم به یکی از مهره‌های ثابت تیم مظلومی تبدیل شد.
وقتی منصوریان به استقلال آمد روی نورافکن حساب ویژه‌ای باز کرده بود. این را می‌شد از انتخاب او به‌عنوان یکی از 11مرد اصلی استقلال در دیدار اول لیگ مقابل نفت‌تهران فهمید. نورافکن جوان توانست در جایی که یعقوب کریمی، میثم مجیدی و میلاد زکی‌پور، سه مدافع چپ استقلال حضور داشتند خودش را به ترکیب ثابت استقلال برساند. اما فصل برای نورافکن خوب ادامه پیدا نکرد و مشکلاتی میان او و منصوریان به‌وجود آمد. داستان اختلاف منصوریان و نورافکن به حضور این بازیکن در اردوی تیم‌ملی جوانان مربوط می‌شد؛ جایی که امیرحسین پیروانی سرمربی تیم‌ملی جوانان نورافکن را برای اردو دعوت کرد و این بازیکن بدون اجازه سرمربی و کادرفنی اردوی استقلال را برای حضور در اردوهای تیم‌ملی ترک کرد، اتفاقی که باعث خشم منصوریان شد. نورافکن در بازگشت به استقلال از کادرفنی عذرخواهی کرد اما در کمال ناباوری دوباره همین كار را تکرار کرد و بدون اجازه به اردوی تیم‌ملی جوانان رفت تا وارد لیست سیاه منصوریان شود.
نیمکت‌نشینی‌های ادامه‌دار نورافکن در نیم‌فصل اول باعث شد كه این بازیکن مورد توجه چند باشگاه دیگر قرار بگیرد. اولین و جدی‌ترین مشتری او باشگاه دسته‌اولی خونه‌به‌خونه بابل بود. توافقات اولیه برای انتقال قرضی نورافکن به خونه‌به‌خونه انجام شد و هنوز احتمال این انتقال وجود دارد. در این حالت منصوریان با تبعید نورافکن به دسته‌یک، هم برای باشگاه درآمدزایی می‌کند و هم این بازیکن را تنبیه. در این میان مصدومیت مدافع چپ تراكتورسازی یعنی سعید آقایی باعث شد تا برخی افراد با توجه به سابقه كار كردن قلعه‌نویی با نورافكن به این بازیكن جوان استقلال پیشنهاد بدهند مثل عالیشاه و نوراللهی خودش را سرباز كند و به تراكتور برود. حتی اگر سعید آقایی مصدومیتش زود خوب شود باز هم یك ذخیره مطمئن نیاز دارد. این پیشنهاد جذاب البته با جواب رد امید نورافكن روبه‌رو شد. با وجود اینكه كمتر كسی به تیم پرطرفدار و متمول تراكتورسازی جواب رد می‌دهد، ملی‌پوش جوان استقلال دلیل خوبی برای دادن پاسخ منفی به این پیشنهاد برای خودش داشت؛ اینكه او فقط 6ماه از قراردادش با استقلال باقی مانده و با سپری كردن نیم‌فصل دوم لیگ شانزدهم می‌تواند بدون مشكل رضایتنامه بگیرد و به‌عنوان بازیكن آزاد به هر تیمی كه دلش خواست بپیوندد اما اگر راه سربازی در تراكتورسازی را انتخاب كند، مجبور است پس از سپری شدن دوران خدمت دوباره به استقلال برگردد و حق انتخاب دیگری نخواهد داشت. اگر او فصل آینده بدون آنكه قراردادی با استقلال داشته باشد تراكتورسازی را برای دوران خدمتش انتخاب كند، در پایان دوره سربازی بازیكن آزاد خواهد بود و خودش تیم آینده‌اش و رقم قراردادش را مشخص می‌كند. حالا نكته‌ای كه در این میان عجیب به نظر می‌رسد این است كه چرا باشگاه استقلال به‌جای بستن قراردادهای بلندمدت با محصولات خود باشگاه و بازیكنان بااستعدادی كه از تیم‌های پایه استقلال رشد كرده‌اند با بازیكنانی قرارداد بلندمدت و سه‌ساله می‌بندد كه 35سالگی را پشت‌سر گذاشته‌اند و در پایان دوره بازیكنی حرفه‌ای خود به‌سر می‌برند. چرا بازیكنی مثل نورافكن كه اگر فوق‌ستاره هم نباشد، استعداد جوانی است، فقط 6ماه از قراردادش باید باقی مانده باشد؟
منبع : همشهری