از آن زمانی که سوار اتوبوس شد حالتش برایم جالب بود، سرش توی کتاب بود انگار در آن لحظه همه چیزش کتاب است. نمی دانم کلاس چندم بود اما از جسته اش معلوم بود سن زیادی ندارد و چند کلاسی بیشتر درس نخوانده اما آنقدر کتاب را زیبا می خواند که انسان دلش می خواست کتاب بخواند، کمی که به مادرش دقت کردم دیدم که زیر چادرش پلاستیکی از کتاب دارد، متوجه شدم همه چیز به مطالعه خانوادگی باز می گردد.
این مادر و خانواده شاید از معدود خانواده های ایرانی هستند که در کنار رفتن به پارک، بستنی خوردن، تماشای برنامه های تلویزیونی و دیگر مسائل عادی زندگی به میزان مطالعه فرزندشان نیز اهمیت می دهند و از همین سنین کودکی که کودک تأثیرپذیری خوبی از اطرافیان دارد، فرهنگ مطالعه رابه فرزندشان انتقال می دهند.
به گفته اكثر جامعه شناسان، اقوام و مللی كه مطالعه در آن ها گسترش دارد و به كتاب و كتابخوانی توجه می کنند، توانسته اند فرهنگی ماندگارتر و پویاتر از خود به جای بگذارند و به نوعی میراث فرهنگی و گنجینه های معارف و دستاوردهای عالمان و فرهیختگان خود را به نسل های دیگر منتقل كنند.
امروز با توجه به مسائل سخت افزاری مثل بالا بودن قیمت کتاب و مسائل نرم افزاری آمار مطالعه در خانواده های ایرانی پائین است.از سوی دیگر گسترش شبکه های اجتماعی تلفنی و هم چنین عدم کنترل برای استفاده از آن سبب شده که افراد بیشتر وقت خود را در این فضاهای مجازی بگذرانند و از همین رو کمتر می توانند به رسانه سنتی مثل کتاب توجه کنند و به مطالعه بپردازند.
به نظر می رسد، توجه به کتاب و گسترش فرهنگ مطالعه در سطح جامعه بیش از اینکه به یک کار دولتی و تشریفاتی نیاز داشته باشد، نیازمند انسجام نهاد های غیر دولتی و مردمی است که از مهم ترین آن ها می توان به خانواده اشاره کرد. خانواده ها می توانند با استفاده از روش های مختلف و به نوعی به زبان فرزندشان، آن ها را به سمت مطالعه و کتاب خوانی دعوت کنند البته در کنار این مسئله نیز باید حمایت نهاد های دولتی و رسانه ها نیز از لحاظ نرم افزاری و سخت افزاری خانواده را در این مسیر کمک کند.
با وجود همه این مسائل شاید اگر خیلی از خانواده ها مثل همین مادر به مطالعه فرزندانشان توجه کنند و از همان سنین کودکی برایش کتاب بخرند و آن را به مطالعه دعوت کنند وخودشان نیز در کنار فرزندشان مطالعه کنند، تأثیر بیشتری نسبت به مابقی اقدامات داشته باشد.