تابناک ایلام علی اصغر اسدی :: استان ایلام یکی از معدود استان هایی است که با وجودبرخور داری از مزیت ها و دینی که بر گردن انقلاب و نظام دارد،اما زیر تیزی نگاههای تبعیض آلود بالا نشینان کمر خم کرده و آثار زخم های پی در پی ناشی از بی عدالتی و تبعیض برجان نحیف اونمایان است.
مردمانی که در دفاع از کیان کشور مردانه سینه اشان را آماج تیر های خصم نمودند تا دیگران در میان سنگینی سکوت و تبعیض عنوان سینه سترگ را از آن خود کنند و تاریخ دفاع آنگونه وارونه بنگارند که اصلا تو گویی خاکریزهای جنگ،نفیر گلوله ها، غرش هواپیماهاوچادر نشینی ها و آورگی ها با این مردمان بیگانه اند !
بوی باروت گلوله ها و تیزی ترکش ها را آنان به جان خریدند تاشیرینی مواهب مرزداری را کسانی در فیش های حقوقی اشان بچشند که بعدهت جنگ را در سریال ها و فیلم های جنگی معنا نمودند !
استانی جنگ زده که جنگ شکافی به وسعت محرومیت تعمیق یافته در وجودش با توسعه یافتگی را ایجاد نمود تا کسانی دیگر در پرتو دلار هفت تومانی طعم توسعه را دهه ها پیشتر به خود و فرزندانشان بچشانند!
مردمانی کم توقع تر از همیشه تاریخ که خود تاریخ گواهی روشن بر محرومیت آنان شده است تا همچنان در حرمان محرومیت بسوزند و بسازند اما لوله های حجیم نفت و گازش صرف آبادانی و سازندگی دیگران باشد !
مردمانی تاریخ ساز که تاریخ را شرمسار سکوت بلند و پرمعنایشان کرده اند، مردان و زنان مدیرسازی که سازه های مدیریتی اشان سالها سکوی پرتاپ مدیران رانتی شده بود که از تخصص فقط تخص بودن را به ارث برده و اینک امیال و آرزوهای یک ملت متمدن را سالهاست به گروگان گرفته وصدای قهقهه مستانه اشان به ریش رنجوران تاریخ آنهم به بلندای تاریخ پرافتخارشان بلند است.
استانی که به مدد مدیران اطاعت پذیرش همواره تاریخ پایلوت بدی ها و ناسوری ها بوده و به آزمایشگاهی برای آزمایش انواع و اقسام طرح ها و دستورالعمل بی هنرانه مدیران بی هنر مبدل شده است.
بگذریم از هر آنچه که طاعت پذیری محض مدیران چسبیده به میزهای چسبناک اما لرزان مدیریتی به مردم استان تحمیل کرده است اما اینک نمی توان از یک سبک سازی مدیریتی غیرعادلانه بر علیه کارمندان محروم از حداقل ها بگذریم.
حال بار دیگر شاهد شلیک تیر دیگری از تیردان تبعیض، این بار بر پیکر کارمندان ایلامی هستیم که با وجود حقی که بر گردن ساختار مدیریت کشور دارند اما محروم از بسیاری از حقوق، برخلاف دیگر استان ها تعطیلی پنجشنبه هایشان را از هم ازآنان گرفتند !این در حالیست که براساس ماده 87- قانوم خدمات مدیریت کشوری ساعات کار کارمندان دولت چهل و چهار ساعت در هفته تعیین د و ترتیب و تنظیم ساعات کار ادارات با پیشنهاد سازمان و تصویب هیئت وزیران تعیین می‌گردد و تغییر ساعت کار کارمندان در موارد ضروری با رعایت سقف مذکور با دستگاه ذی‌ربط می‌باشد. میزان ساعات تدریس معلمان و اعضای هیئت علمی از ساعات مؤظف، در طرحهای طبقه‌بندی مشاغل ذی‌ربط تعیین خواهد شد.
چگونه چنین تبعیض واضح و آشکاری را باید بر کارمندانی تحمیل کرد که از انواع واقسام حقوق بی بهره اند، در حالیکه بهترین چاشت یک کارمند ایلامی تکه نان داغ سمون و خوشه انگوری آن هم از جیب خودش است اما منوی ناهار کارمندان پایتخت نشین آزاد آزاد است!
چگونه می شود یک ماده قانونی برای تمامی کارمندان دولت بطور یکسان نگاشته اما اعمال آن برابر نباشد ؟ اگر بناست پنجشنبه روز تعطیل کارمندان تهران ،اصفهان و شیراز و تبریز و.....باشد ،چرا برای یک ایلامی محروم از حقوق این حق در معرض تضییع قرار گیرد ؟
آیا چنین رفتاری با کارمندان ایلامی جز در مسیر بی عدالتی و تبعیض معنا خواهد شد ؟ آیا این رفتار برآیندی از اطاعت پذیری مدیران ایلام برای تبدیل ایلام به انواع و اقسام پایلوت های بی هنرانه نیست ؟
مدیرانی که دیروز با خوش رقصی اعتباراتی که حق مردمان این سامان بود را به مرکز برگشت داده با مدیرانی که برای پلکان سازی برای خود زودتر از موعود ،پایان سازندگی پس از جنگ را برای ایلام اعلام کردند نا همچنان زخم های جنگ بر پیکر ایلام خودنمائی کنداز یک بنجلندو به یک اندازه در قبال حقوق از دست رفته این مردمان مسئولند و امروز مدیرانی که با طاعت پذیری محض ایلام را پایلوت حذف تعطیلی پنجشنبه ها قرار دادند سرآمد بی مسوولیتی و فقدان ارزش و پرچمدار تضییع کنندگان حقوق این مردمند!
آخر این تصمیم محصول تصمیم کدامین سبک مغزیست که تلنباری از مطالبات محقق نشده ملتی را می بیند که چگونه هیزم آتش یک بحران یزرگ اجتماعی و امنیتی شده است و حال با ایجاد یک نارضایتی دیگر بنزین روی آتش شده اند!!!
