به گزارش تابناک مازندران از ایسنا ، هادی عامل، گزارشگر باسابقه نیز درباره ی مهمترین اتفاقی که در سالی که گذشت برایش رقم خورد، اینگونه یادآور می شود: در سالی که گذشت مهم ترین اتفاق برای من المپیک بود و اینکه بتوانم هفتمین المپیکم را بروم و گزارش کنم. زمانی که مدیران من را هم جزو نفرات اعزام شده اعلام کردند، خوشحال شدم اما نکته اینجا بود که این الپیک با المپیک های قبلی فرق داشت و آن اینکه دو ماه آخر تستمان مثبت در نمی آمد که اگر این اتفاق می افتاد، از المپیک خط می خوردیم. به همین دلیل در دو سه ماه مانده به المپیک سعی می کردیم در قرنطینه باشیم و بیشتر از خودمان مراقبت می کردیم و مراقب بودیم که تستمان مثبت نباشد و این سختی خاص خودش را داشت. زمانی هم که به المپیک عازم شدیم ۶ نفر از همکارانمان از جمله آقای عبدالله روا تستشان مثبت شد و ما را نیز ۱۴ روز در قرنطینه بردند. ولی خوشبختانه سه روز مانده به کشتی ها توانستم که رقابت ها را گزارش کنم. بنابراین از سختی هایی که بود عبور کردیم و خوشبختانه تیممان یک مدال طلا، یک نقره و دو برنز کسب کرد.
دوران سخت کرونا و تلخی از دست دادن ها
این گزارشگر پیشکسوت درباره دوران کرونا و شرایط آن نیز می گوید: حضور در مجامع عمومی برای ما سختی های خاص را دارد. من هم آدمی نیستم که اگر کسی بگوید بیا عکس سلفی بگیر، پاسخم منفی باشد. در مسابقات لیگ که بدون تماشاگر برگزار می شد، افرادی در بیرون از سالن حضور داشتند که برای تشویق تجمع می کردند و درخواست برای عکس های سلفی داشتند و متاسفانه سال قبل بود که در روزهای آخر لیگ به کرونا مبتلا شدم و دوران سختی را گذراندم. در خانه ماندم و همسرم از من مراقبت کرد که از ایشان سپاسگزارم. همچنین یک بار دیگر به شکل خفیف به کرونا مبتلا شدم. سعی می کردیم رعایت کنیم اما در نهایت اگر به مسابقه بدون تماشاگر در شهرهای مختلف هم می رفتیم تماشاگرانی در خارج از سالن حضور داشتند و فاصله را رعایت نمی کردند و نمی شد درخواست آنها برای عکس سلفی را رد کنیم و سختی های زیادی برای ما داشت.
او ادامه می دهد: ما هم مثل همه مردم مشکلاتی داشتیم و اقوام و دوستانمان را از دست می دادیم که مایه تاسف ما می شد. خود ما هم محدود بودیم و همه ی این شرایط را کرونا برای ما درست کرده بود.
حس غرور برای شکست تیلور
عامل در ادامه از مسابقات جهانی نروژ که سال گذشته برگزار شد به عنوان لذت بخش ترین خاطراتش یاد می کند و یادآور می شود: از این جهت لذت بخش بود که در کشتی آزاد سه طلا، فرنگی چهار طلا دریافت کردیم و از طرفی حسن یزدانی برای چهارمین بار که با تیلور کشتی می گرفت، توانست او را شکست دهد و این اتفاق برای من بسیار لذت بخش بود؛ چراکه می دانستم یک ملت شاد شدند و همین طور پیروزی های ارزشمند فرنگی کارمان در این مسابقات که از جمله لحظات خوب ورزشی من محسوب می شوند.
۳ آرزوی هادی عامل
وی آرزویش در سال جدید را هم یک آرزوی ورزشی به واسطه ی دغدغه ای که دارد عنوان می کند و می گوید: آرزو می کنم که تیم ملی ما در مسابقات جهانی صربستان در حد و اندازه ایران عزیز ظاهر شود و همینطور در مسابقات آسیایی دل مردم را شاد کند.
عامل آرزوی دیگر خود برای مردم کشورش را اینگونه عنوان می کند: برای ملت عزیزم آرزو می کنم در سال جدید وضعیت معیشتی مردم کشورم خوب شود، اشتغال ایجاد شود و جوانانمان بتوانند کار کنند و ازدواج کنند و وضع مسکن شان حل شود. اینها مشکلاتی است که دغدغه مردم جامعه است و من هم عضو کوچکی از این جامعه هستم و زمانی شاد هستیم که هموطنانمان شاد و در رفاه نسبی و اجتماعی باشند. در بحث جهانی نیز آرزو می کنم هیچ جنگ و آدم کشی در دنیا صورت نگیرد؛ در هر جای دنیا چه افغانستان، چه اکراین و چه روسیه. وقتی به واسطه جنگ آدم ها آواره می شوند و تعداد زیادی بیگناه زیر آوارها می میرند، دردآور و سخت است. امیدوارم در سراسر کره ی زمین انسانها به آن درجه از تکامل برسند که به همدیگر عشق بورزند.