به گزارش تابناک کهگیلویه و بویراحمد ، یکی از شعارهایی که از همه طیفها در هنگام کوتاهی دست از قدرت به وفور شنیده میشود، مبارزه با فساد، رانت، ویژه خواری و اخیرا هم اعتقاد بر شفافیت است. شعارهایی که همه در مارتن سیاسی کسب قدرت هدف نهایی خود اعلام میکنند!
برخی دستگاهها به طرز عجیبی محل مناقشه مبارزه کنندگان با فساد و رانتخواری تبدیل شده است که البته همه این مبارزین تا قبل از کسب قدرت مبارز در میدان مقابله با فساد هستند و پس ار کسب قدرت ، متهم سوء استفاده و در واقع ویژه خوار هستند! در میان این دستگاهها مجموعه بهداشت و درمان که متولی ان دانشگاه علوم پزشکی است در طول ادوار ، همه در حال افشاگری فساد و رانتخواری هستند و هیچ وقت هم این مناقشه تمام نمیشود! فقط متناسب با نشستگان بر منصب قدرت و رانده شدگان از این صندلیها جای مبارزین فساد و فاسدین عوض میشود!
تاریخچه خبری دانشگاه علوم پزشکی مملو از خبرهای افشا کننده فساد و رانتخواری و بکارگیریهای خارج از ضابطه است. در یک دوره گروه حاکم متهم به فساد در این زمینهها هستند و در دوره بعد افشاگر رانت و فساد! در این بین دستگاههای نظارتی هم تماشاگر این اتفاقات هستند که یا اقدامی نمیکنند و یا اگر اقدامی میشود چندان در فضای عمومی و رسانه به اندازه خود خبر فساد، ضریب ندارد و یا اصلا اثر ندارد!
در این دانشگاه میتوان اینگونه نتیجه گرفت که چپ و راست، اصولگرا و اصلاح طلب، انقلابی و غیر انقلابی و هیچ یکی از این ترکیبهای متضاد در مفهوم و عملکرد، در بهره بردن از امکانات، ویژه خواری و یا رانتخواری، تفاوتی ندارند. در حالی که در دولت اصلاح طلبان حرف از فساد و رانتخواری است دقیقا همان اتهامات در دولتهای اصولگرا و یا انقلابی هم مطرح میشود!
در این بین یک نکته مهم وجود دارد و آن اینکه نهایت این ماجرا به کجا ختم میشود و قرار است که این وضعیت به چه خروجی برسد؟ چه کسی باید پاسخگوی وضعیت این دانشگاه باشد؟ چه کسی، با چه اختیاراتی و به چه شیوه مدیریتی باید سرانجام این دستگاه را به خیر و خوبی برساند؟
و، اما نکته مهمتر اینکه آیا دادستان به عنوان مدعی العموم خود را ملزم به ورود به این وضعیت در دانشگاه علوم پزشکی نمیبیند؟ دقیقا باید چه اتفاقی رخ دهد تا دادستان به عنوان تنها و آخرین امید، یک ورود قدرتمندانه داشته باشد؟
آیا استاندار کهگیلویه و بویراحمد به عنوان نماینده تام الختیار دولت در استان، لازم نمیبیند که به نحوی بر موضوع دانشگاه علوم پزشکی ورود کند و یا حداقل تیمی متشکل از افراد متخصص در حوزههای سیاسی، درمانی و حقوقی تشکیل دهد که همه اقدامات این دانشگاه را برای حداقل مدتی رصد کند تا این بیماری مزمن دستگاه متولی درمان را مداوا کند!
دستگاههای نظارتی و امنیتی، به این نتیجه نرسیده اند که لازم است یک راهکار ویژه برای جلوگیری از گسترش این غده سرطانی فساد و رانتخواری در دانشگاه علوم پزشکی پیدا کنند؟!
شاید برخی بپرسند که این موارد تهمت و سیاسی کاری و یا هر عنوان دیگر است که باز هم مشخص نیست اگر این همه اتهام و اسنادی که منتشر میشود و نمیشود، دروغ است، پس چرا با منتشر کنندگان برخورد نمیشود.
نکته عجیبی است که نه اتهام زنندگان دست از اتهام برمیدارند و نه متهمین از اتهامات تبرئه میشوند! یعنی مشخص نمیشود که این همه اتهام راست است یا دروغ و مشخص نیست که اتهام زننده اگر دروغ گفته، مجازات شده است و نه اینکه مشخص میشود که متهم شده در رسانه یا نزد گروهها به مجازات متناسب با اتهام و یا جرم خود رسیده است!
گاهی اینگونه احساس میشود که کلا همه تلاشها در نزد انقلابیون و غیر انقلابیون، اصولگرا و اصلاح طلب و یا حتی گروههای قومیتی، در رسیدن به مناسب علوم پزشکی، فقط تلاش برای هموار کردن مسیر خود در فساد و ویژه خواری است!