به گزارش تابناک مازندران، یک کارشناس اظار داشت:
نظر کاندیداهای محترم ریاست جمهوری سیزدهم، در خصوص" منابع پایه" چیست؟
رضا نامجویان
در مناظره اول انتظار میرفت برنامه ای از کاندیداهای محترم در بخش منابع پایه ببینیم. آیا" منابع پایه" ارتباطی با" اقتصاد" ندارد؟ نقش" کشاورزی" و" آب" در تعادل اقتصادی چیست؟ در برنامه ی کاندیداهای دولت سیزدهم، جایگاه و اولویت منابع پایه و منابع طبیعی کجاست؟ آیا منابع طبیعی را منتزع می بینند یا به صورت اکوسیستمی به آن فکر می کنند؟
به عنوان کارشناس بخش منابع طبیعی، توجه شما را به آمارهای ذیل جلب می کنم:
متوسط بارندگی ایران، حدود یک سوم بارندگی جهانی است و ایران در میان ۱۸۶ کشور از نظر میزان بارش در سال، جایگاه ۱۶۴ را دارد. با این حال متوسط بودجه بندی آب در بخش های مختلف را در جهان و کشور عزیزمان ایران در ادامه آورده می شود.
عدد قابل قبول و برنامه ریزی مدیریتی آب، در جهان %40- %20 از میزان ذخیره نزولات آسمانی است که متخصصین نظرشان بر این است چنانچه به %40 استفاده از میزان نزولات آسمانی برسد، عملا آن کشور بابحران آب روبرو می شود که این عدد در ایران به %86 برداشت از نزولات آسمانی سالانه رسیده است.
متوسط جهانی اختصاص آب در بخش" کشاورزی" در سال حدود %70 از حداکثر %40 نزولات آسمانی است ولی در کشور طبق آمارهای موجود حدود % 93 است و البته با راندمان نه چندان قابل قبول که در جای خود قابل بررسی است.
متوسط جهانی بودجه بندی آب دربخش" صنعت"، %12 است و حال آنکه این عدد درایران %2 است.
در بودجه بندی آب، متوسط جهانی میزان مصرف شهری %6 است که ما حدود %3 مصرف آب شهری در سال داریم.
نظر به آمار های فوق تحلیل های جالبی می توان داشت. طبق قانون لیبیگ، یک زنجیر فقط به اندازه سست ترین حلقه خود استحکام دارد و برنامه ریزی تابع ضعیف ترین حلقه زنجیر است که در بخش مدیریتی کشور عزیزمان، ضعیف ترین حلقه زنجیر،" آب" است. حال چنانچه" آب" را در برنامه ریزی مد نظر قرار دهیم:
فراهم آوردن یک شغل در سال در بخش کشاورزی، به سیزده هزار متر مکعب آب در سال نیاز دارد، حال آنکه این عدد در بخش صنعت، حدود هشتصد متر مکعب در سال می باشد ( همانگونه که در بخش اول گفته شد، %93 آب در سال به بخش کشاورزی و %2 آب به بخش صنعت تخصیص داده شده است که اگر حتی به متوسط جهانی برسیم زمینه اشتغال خوبی فراهم می شود).
حال ببینیم مکان یابی صحیح صنایع در دنیا، کجاست؟ در کشور عزیزمان ایران، صنایع عمدتاً در مناطق کم بهره یا بی بهره از آب یا نزولات آسمانی مانند: اطراف اصفهان، یزد، اراک و ... بر پا شده است. در مناطق خشک و نیمه خشک نه میتوان آب صنایع را فراهم کرد و نه میتوان فکری برای پسماند های مایع و جامد صنایع، کرد. کم آبی و عدم تخصیص عادلانه آب، موجب اعتراضات فصلی کشاورزان در مناطق خشک و نیمه خشک شده است که مسلماً کاهش سرمایه ملی را به دنبال خواهد داشت.
مدیریت"آب" در کشور نیازمند مدیریت نوین و علمی است. مناطق مساعد جهت بخش صنعت در جهان، حاشیه اقیانوس ها و آب های آزاد است. در ایران حاشیه خلیج فارس و دریای عمان را می توان مکان قابل قبولی برای گسترش صنایع دانست.
در زمانی هستیم که به مدد تکنولوژی و شفافیت اطلاعات، مردم شریف ایران اسلامی اشراف خوبی بر پرده و پشت پرده ها دارند، نیازی به گستاخی و اتهامات رنگارنگ در مناظرات نیست. منتظر پاسخ کاندیداهای محترم در موضوع هایی حیاتی مانند مدیریت منابع پایه بخصوص "آب"، بحران های زیست محیطی، کسری بودجه و تهیه و اجرای واکسیناسیون بیماری کوید 19 می مانیم.
عضو سابق شورایعالی سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری کشور