مدیر جهاد کشاورزی محمودآباد گفت: سوزاندن آثار به جا مانده مزارع پس از برداشت محصول، سنتی نادرست است.
احمد صادقی در گفت و گو با ایسنا مازندران، با بیان اینکه باقیمانده گیاهان در خاک به مرور زمان و با طی شدن فرآیند پوسیدگی به گیاه خاک (هوموس) تبدیل می شود، اظهار کرد: این فرآیند تبدیل خاک به غنی شدن خاک کشاورزی کمک می کند.
وی با اشاره به اینکه سوزاندن آثار به جا مانده مزارع پس از برداشت محصول، سنتی نادرست است، تصریح کرد: هنوز در بین برخی کشاورزان این رسم ادامه دارد، سنتی که این روزها و با پایان فصل برداشت، برخی از مزارع کشور را به آتش میسپارد و علاوه بر آسیب رساندن به خاک و آلوده کردن هوا، احتمال گسترش آتش به دیگر نقاط از جمله مراتع و جنگلها را افزایش میدهد.
مدیر جهاد كشاورزی محمودآباد با بیان اینکه دلیل کشاورزان برای آتش زدن کاه مبارزه با کرم ساقه خوار برنج است، گفت: با توجه به اتمام برداشت محصولات زراعی مانند برنج، بايد برای حفظ و حراست از محيط زيست و جلوگيری از هرگونه آلودگی هوا، توجه به فوايد مواد آلی خاک و مضرات آتش سوزی كاه و كلش جدی گرفته شود.
صادقی خاطرنشان کرد: خاک يكی از منابع طبيعی تجديد شونده بسيار مهم و اساسی برای زندگی جانوران و توليد مواد غذايی در اكوسيستمهای كشاورزی است كه بر اين اساس مواد آلی خاک از مهمترين موادی است كه سبب پايداری و حاصلخيزی آن میشود كه متاسفانه هر ساله اين اصل مهم كاهش چشمگيری دارد.
وی با اشاره به اینکه آتش سوزی مزارع علاوه بر خطرات زيست محيطی باعث از بين رفتن موجودات مفيد خاک از جمله انواع عنکبوت ها، سنجاقک ها و پارازيت های موجود در منطقه می شود که به صورت طبيعی دشمن حشرات و محافظان اکوسيستم های طبيعی است، افزود: با كاهش مواد آلی خاک، چسبندگی بين ذرات خاک بيشتر و در هنگام شخم زدن كلوخههای بزرگی تشكيل و موجب افزايش هزينه خاک ورزی میشود.
مدیر جهاد كشاورزی محمودآباد یادآور شد: تغيير بافت خاک و کاهش ماده آلی از ديگر اثرات مضر آتش بر خاک است و شخم زدن می تواند کاه و کلش را به درون خاک ببرد و برای کشت بعدی برنج با غرقاب کردن زمين، کاه و کلش با مواد آلی خاک ترکیب شده که به سود محصول برنج است .