بايد جلوي كشانده‌شدن جنگ اقتصادي به داخل را گرفت و در برابر تحريم‎ها كه جنگ اقتصادي خارجي است، سد دفاعي محكمي ساخت. كاهش فاصله طبقاتي و برقراري عدالت اقتصادي و اجتماعي و رسيدگي بيشتر به وضعيت دهك‎هاي پايين درآمدي به‌منظور توانمندسازي هر چه بيشتر آنها، در اين راستا قابل تبيين است.
کد خبر: ۷۴۸۱۶۰
تاریخ انتشار: ۰۴ خرداد ۱۳۹۸ - ۰۸:۵۷ 25 May 2019

روزنامه شرق در يادداشتي به قلم 'غلامرضا نظربلند' تحليلگر، نوشته است: هفته پيش در حول‌و‌‌حوش زماني كه ترامپ با تبختر اظهار كرد ايران را بدون آنكه مورد حمله نظامي قرار دهد با جنگ اقتصادي به زانو در‌مي‎آورد، شهر اصفهان شاهد رويدادي تلخ و جان‎گداز بود كه هرچند از جنگ اقتصادي منظور رئيس‎جمهوري آمريكا نشاني نداشت، به‌واقع در امتداد و تكمله آن، يا به‎عبارتي دامن‌زدن به جنگي اقتصادي در داخل بود. ماجراي اصفهان از اين قرار بود كه هوس لايي‎كشي و سبقت‌گرفتن از خودروهاي جلويي، جواني را بر آن داشت تا پورشه چند‌ميلياردي پدرش را زير پا بگذارد و آن را با سرعتي سرسام‎آور در شهر به حركت درآورد. ابتلاي پورشه‎ران به جنون سرعت، كنترل خودرو را از دست او خارج مي‌كند و حادثه‎اي منجر به تصادف با سه دستگاه اتومبيل عبوري و كشته‌شدن جواني پرايد‌سوار مي‎آفريند.

حادثه اصفهان نه نخستينِ اين دست حوادث ناگوار است و نه اگر ريشه‎يابي و درمان نشود، آخرين آن خواهد بود. نگارنده پيش از اين در يادداشتي با عنوان «مارپيچ فقر» (سرمقاله «شرق»، 97.12.07)، با اين عبارت كه «فقر مي‎رود تا در جامعه ايران جا خوش كند و تقابل زشت‎منظر پورش و پرايد را شاخص نمادين اختلاف طبقاتي بسازد»، خطر ايجاد «جامعه مطرود» را كه «جرم‎خيز است و از افراد آن، رفتار معكوس سر مي‎زند»، يادآور شده است. اينك مصداق عيني آن تقابل زشت‎منظر را شاهد شده، مي‎بينيم كه جواني بي‎گناه قرباني همان اختلاف طبقاتي مي‎شود كه سراغ جامعه ما آمده است. اينكه ايران، عمده مقصد صادراتي كارخانه توليدكننده اتومبيل‎هاي لاكچري پورشه شده است، خبر خوبي نيست.

اينكه قيمت يك دستگاه پورشه 22 برابر ديه يك انسان و 70 برابر قيمت يك پرايد است و طبعا به همين ميزان ارز از كشور مي‎برد، بايد ما را به فكر فرو برد.در جامعه‎اي با چنين حد از اختلاف طبقاتي، يكي درد دل و ديگري مرگ دل دارد. يكي با بيشينه زوري كه مي‎زند مي‎تواند نهايتا پرايدي قسطي بخرد و با آن هم احيانا مسافركشي بكند و لقمه ناني به كف آورد و براي زن و بچه‎اش به خانه ببرد و عزيز بابا، پورش لاكچري او را در اختيار بگيرد و براي تلذذ كورس بگذارد و چون خود را سلطان جاده مي‎داند، روي ماشين‎هاي خرد و ريز برود و سرنشينان آنها را به كشتن بدهد و وقتي هم كه بازخواست مي‌شود، طلبكارانه بگويد كه كشتم، ديه‎اش را مي‎دهم!

با در‌نظر‌گرفتن وضعيت موجود، اينكه رئيس‎جمهوري آمريكا مي‎گويد با جنگ اقتصادي ما را از پا در مي‎آورد حتي اگر قابل دسترسي هم نباشد، نمي‎تواند چندان بي‎حساب و كتاب باشد. به نظر مي‎رسد آنها ناهنجاري‎هاي جامعه امروز ما را رصد مي‎كنند و آثار مخرب و كلان حوادثي از قبيل فاجعه خيابان كارگر اصفهان را چون مشتي نمونه خروار در محاسبات خود مي‎آورند.

اينها علائم تاب‌ناآوري است كه امنيت ملي و كيان كشور را به‌جد تهديد مي‎كنند. كشور ما فقط به يك طريق مي‎تواند از شرايط حاد و خطير كنوني به سلامت عبور كند و آن، تاب‎آوري است. تاب‎آوري محيط بر مقاومت و مقاومت هم بسيار فراتر از اقتصاد مقاومتي است. تاب‎آوري هيچ حوزه و رشته‎اي را مغفول نمي‎گذارد و همه زمينه‎هاي سياسي، اجتماعي، فرهنگي، اقتصادي، نظامي و امنيتي را دربر مي‎گيرد. غفلت از هر كدام از اين زمينه‎ها و ايجاد گسل در آنها موجب گسست كليت تاب‎آوري مي‎شود.

بايد جلوي كشانده‌شدن جنگ اقتصادي به داخل را گرفت و در برابر تحريم‎ها كه جنگ اقتصادي خارجي است، سد دفاعي محكمي ساخت. كاهش فاصله طبقاتي و برقراري عدالت اقتصادي و اجتماعي و رسيدگي بيشتر به وضعيت دهك‎هاي پايين درآمدي به‌منظور توانمندسازي هر چه بيشتر آنها، در اين راستا قابل تبيين است.

منبع: روزنامه شرق

اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار