سال جدید می‌توانست برای استقلال سال رسیدن به قهرمانی لیگ و پایان دادن به ناکامی‌های چند ساله باشد اما شکست مقابل پرسپولیس و تساوی شبه باخت مقابل سایپا همه امیدهای آبی‌ها برای رسیدن به جام قهرمانی را از بین برد. حالا استقلال هیچ نقطه روشنی را مقابل خود نمی‌بیند آبی‌ها جام حذفی را پیش‌تر از دست داده بودند، در لیگ قهرمانان نیز نتایج ضعیفی گرفته‌اند و باید از همین حالا به فکر فصل بعد باشند.
کد خبر: ۷۳۱۳۷۹
تاریخ انتشار: ۱۷ فروردين ۱۳۹۸ - ۰۰:۲۳ 06 April 2019

سال جدید می‌توانست برای استقلال سال رسیدن به قهرمانی لیگ و پایان دادن به ناکامی‌های چند ساله باشد اما شکست مقابل پرسپولیس و تساوی شبه باخت مقابل سایپا همه امیدهای آبی‌ها برای رسیدن به جام قهرمانی را از بین برد. حالا استقلال هیچ نقطه روشنی را مقابل خود نمی‌بیند آبی‌ها جام حذفی را پیش‌تر از دست داده بودند، در لیگ قهرمانان نیز نتایج ضعیفی گرفته‌اند و باید از همین حالا به فکر فصل بعد باشند.

شروع استقلال در روزهای آغازین سال 1398 با شکست در دربی 89 و پیامدش تساوی شبهه باخت مقابل سایپا بی‌شباهت به پایانی تلخ و غم‌انگیز نبود. استقلال شفر در همان نقطه آغازین سال بارش را برای خروج از دایره مدعیان قهرمانی لیگ بست تا عملا دستیابی به همه جام‌های پیش رو را ناممکن ببیند، هرچند که روی کاغذ هنوز برای استقلال اقبالی را متصورند اما واقع بینانه نیست که این تیم پرفرازونشیب و غرق در حاشیه را قهرمان لیگ هجدهم بدانیم. حتی امیدی به رخداد معجزه هم نیست.

تیم شفر قبل از اینکه با شکست در دربی و تساوی مقابل سایپا به کلی از گردونه مدعیان به بیرون پرت شود، جام حذفی را از دست داده بود و در روزهای پایانی سال 97 نیز با شکست مقابل الریان و بعد از آن تساوی خانگی مقابل العین در لیگ قهرمانان آسیا هم از صف مدعیان خارج شده بود، مع‌الوصف نتایجی که در بازی‌های لیگ در اسفند ماه رقم خورد، امیدهای بسیاری در دل هواداران ایجاد کرده بود تا تیم‌شان را بعد از سال‌ها بر بام فوتبال ایران ببینند و در همین ایام عید با پیروزی‌های پی در پی مقابل پرسپولیس و سایپا بار خود را برای قهرمانی ببندند که از دست دادن 5امتیاز حیاتی همه این آمال را از بین برد.
گرچه رگه‌هایی از وقوع یک ناکامی بزرگ پیش از تقابل با پرسپولیس دیده می‌شد؛ بخصوص آنجا که بازیکنان این تیم نسبت به نداشتن زمین تمرین گلایه‌های بسیاری را در رسانه‌ها مطرح کردند و حتی فرشید باقری، بازیکنی که حالا به دلیل مسائل انضباطی از استقلال کنار گذاشته شده، در مصاحبه‌ای معنی‌دار یک روز قبل از دربی صراحتا اعلام کرد که از استقلال انتظار پیروزی در دربی نداشته باشید اما کمتر کسی آن یأس را جدی می‌گرفت و استقلال با آن تاکتیک‌مندی و سیری‌ناپذیری و آمادگی بازیکنانش، تیمی از پیش برنده در بازی‌های نوروز تلقی می‌شد.
مصاحبه باقری این ذهنیت را که بازیکنان استقلال در حال کاستن از دایره انتظارها هستند و مقابل پرسپولیس و سایپا همان نتایجی را رقم می‌زنند که در برابر فولاد، پارس جم و نساجی و نفت مسجدسلیمان رقم زدند، تقویت کرده بود اما حقیقت همان بود که هافبک دفاعی آبی‌ها وعده داد و تیمی که حتی برای تمرین کردن پیش از بزرگترین بازی فصل خود با مشکلات عدیده مواجه بود، نمی‌توانست برنده دیداری باشد که سازماندهی تمرینی در آن نقش انکارناپذیری ایفا می‌کند.
شکستی که ترکش‌هایش هنوز بر پیکر استقلال سنگینی می‌کند و مشخص نیست که چه زمان آثار باخت دهم فروردین ماه از تن استقلال خارج شود. هنوز هم درباره فقدان زمین تمرین در آستانه آن بازی سخن به میان می‌آید. همچنان نیز از مصاحبه تندی می‌گویند که امیرحسین فتحی در آستانه دربی علیه شفر انجام داد و از آقای سرمربی خواست از خط و خطوطی که برایش تعیین شده خارج نشود. درباره حاشیه‌هایی که در جریان دربی در رختکن استقلال به وجود آمد، هنوز نقل بسیار است. فرشید باقری اکنون به همین دلیل از حضور در بازی با الهلال عربستان محروم شده است و مهدی قائدی نیز به دلایل مشابه بازی بزرگ دوشنبه شب را از کف داده است.
شکست مقابل پرسپولیس برای استقلال تنها یک شکست نبود. آن باخت سبب شد شکاف عمیقی میان هواداران این تیم با مهدی رحمتی ایجاد شود. دروازه‌بانی که حتی بعد از بازی با سایپا که 90دقیقه نیمکت نشین بود به شدت با اعتراض هواداران مواجه شد و هواداران علیه او شعار حیا کن، رها کن دادند. شاید اگر استقلال در دربی نمی‌باخت و لااقل با یک امتیاز میدان را ترک می‌کرد نه تنها این حاشیه‌ها سازمان فکری این تیم را بر هم نمی‌ریخت و نقدهای تیز و برنده را باعث نمی‌شد و تصمیم‌گیران در این باشگاه را به سمت و سوی تغییرات حوزه فنی سوق نمی‌داد هرچند که نباید فراموش کرد این استقلال در درجه نخست محصول ابتکارات غلط آنها است.
بدون شک مدیرانی که در تامین زمین تمرین ناکامند و نمی‌توانند حاشیه‌های درون تیمی را کنترل کنند و حتی کار به نقطه‌ای می‌رسد که ماجراهایی میان برخی بازیکنان با بازیکنان خارجی رخ می‌دهد و در کمال شگفتی مسائل نژادپرستی به وجود می‌آید، نمی‌توانند از تیغ انتقادها مصون بمانند.
جام حذفی از کف رفته، رسیدن به جام لیگ هم به معجزه می‌ماند تا واقعیت و لیگ قهرمانان آسیا را هم برای تیمی که از دو بازی نخست فقط یک امتیاز می‌گیرد و تنها از امتیاز یک میزبانی دیگر بهره‌مند است، باید تمام شده دانست.
در عین حال چیزی نمانده که شفر با دستیابی به آن به ادامه مربیگری در استقلال امیدوار و دلخوش باشد و یقینا هر چه به پایان این فصل نزدیک و نزدیک‌تر شویم، فشارها روی سرمربی استقلال بیشتر و بیشترخواهد شد و چه بسا پیرمرد با وجود اینکه گفته می‌شود یک فصل دیگر تحت قرارداد با استقلال است خود تصمیم به جدایی بگیرد و داوطلبانه این تیم را ترک کند.
اینکه مدیران باشگاه استقلال دو روز قبل از پرواز به سمت دوحه در جلسه‌ای به تعیین استراتژی روزهای آتی می‌پردازند نیز باید یک خبرسازی دانست تا اقدامی کارساز و اساسی در جهت موفقیت استقلال. برای استقلالی که همه جام‌ها را از دست رفته می‌بیند بدون شک نمی‌توان هیچ استراتژی مشخصی را هم تعیین کرد و این نشست‌ها جز آنکه گره‌ها را کورتر کند، محصول دیگری برای آبی‌ها به همراه نخواهد داشت.
استقلال در روزهای آغازین سال 1398خیلی زود به این نتیجه رسید که با این گروه از مدیران تا مربیان و بازیکنان به نقطه روشنی نخواهد رسید. برای استقلال باید نسخه‌های شفابخش تازه نوشت.

ایران ورزشی

اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار