تابناک چهارمحال وبختیاری- کاهش آلاینده‌ها و تولید اکسیژن یکی از موثرترین ارزش درختان و باغات است و به عنوان ريه‌های تنفسی كره زمين محسوب شده و وظيفه ارزشمند پالايش آلاينده‌ها، ايجاد تعادل در گازهای مختلف جو و مهم‌تر از همه توليد اكسيژن مورد نياز را بر عهده دارند.
حفظ درختان به ویژه باغات در خشکسالی موجود از موضوعاتی بوده دارای اهمیت است و لازم است به آن از سوی متولیان امر اهتمام ویژه‌ای شود تا شاهد خشکی درختان نباشیم و روزهایی که هوا ناسالم و آلوده است همین درختان نجات‌بخش انسان‌ها و سایر موجودات شوند.
به گزارش تابناک شهرکرد- علی‌حسین امینی رئیس اداره جنگل‌داری و جنگل‌کاری اداره‌کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان اظهار کرد: جنگل‌کاری‌های دست کاشت در راستای توسعه فضای سبز، کاهش آلودگی، تلطیف هوا، افزایش سهم سرانه فضای سبز شهروندان در سال‌های 48 تا 50 در شرق دانشگاه شهرکرد با گونه‌هایی مانند زبان گنجشک، اقاقیا، ارغوان و افرا انجام شده است.
وی افزود: متاسفانه این گونه‌های درختی و درختچه‌ای رو به نابودی هستند و با شرایط و وضعیت خاک منطقه و عوامل اقلیمی از قبیل کاهش بارش و خشکسالی‌های سال‌های اخیر، در شرف خشک شدن هستند.
امینی تصریح کرد: عدم مراقبت و آبیاری در فصل گرم سال موجب شده تا این گونه‌ها به صورت توده‌ای دچار خشکیدگی شوند و شرایط بحرانی پدید آمده است تا فضای سبزی که در سنوات گذشته با هزینه و مشقت بسیار ایجاد شده، رو به نابودی برود.
وی ادامه داد: این درختان که سازگاری خود را در محیط رویشی نشان دادند و دارای ارزش زیست محیطی غیر قابل‌انکاری هستند که کاهش گرد و غبار و ریز گردها، بهبود منظر طبیعی شهر، مامن حیات جانوری و پرندگان، افزایش سهم سرانه فضای سبز شهرکرد، تعدیل هوا، تولید اکسیژن، و غیره از جمله ویژگیهای این درختان محسوب می‌شود.
امینی اضافه کرد: کاشت نهال و استقرار گونه‌های جدید در شرایط کم‌آبی موجود و به لحاظ تغییراقلیم و خشکسالی بسیار مشکل است لذا ضرورت دارد این درختان که به نوعی سرمایه‌های بی‌بدیل بوده و در مجاورت شهر قرار دارند، حفظ شوند.
وی بیان کرد: در شرایط کنونی و در کوتاه مدت ایجاد چاله‌های آبگیر تامین آب برای آبیاری در اواخر بهار و نهایتا اجرای آبیاری قطره‌ای، هرس شاخه‌های خشکیده و تقویت خاک و رعایت اصول داشت ضروری است و باید پیش از آنکه دیر شده و تجربه تلخ خشک شدن مرغ‌زار شهرکرد و عواقب سوء زیست محیطی ناشی از آن تکرار شود، اقدامی مناسب صورت گیرد.
مسعود قاسمی، مسئول فضای سبز دانشگاه شهرکرد در این خصوص بیان کرد: جنگل شرق دانشگاه شهرکرد، در گذشته پارک دربند قلات نام داشته و دارای مساحت حدود 100 هکتار بوده که از این میزان 80 هکتار درخت کاری شده است.
وی با بیان اینکه این جنگل به شرط تبدیل مجتمع آموزش عالی شهرکرد به دانشگاه از سوی استانداری در اواخر دهه 60 و اوایل دهه 70 در اختیار وزارت علوم قرار گرفته است، افزود: این واگذاری در ابتدا به‌صورت موقت و پس از تبدیل وضعیت به دانشگاه، قرار بر واگذاری دائم آن بوده است و از شرایط این واگذاری نیز در اختیار دادن کلیه تأسیسات آب‌رسانی و اعیانی بوده است که متأسفانه شهرداری شهرکرد به تعهد خود عمل نکرده و ضمن در اختیار داشتن چاه‌های مربوط به این جنگل تنها به مدت یک سال زراعی (در سال 1374) مبادرت به تأمین آب در ازای پرداخت وجه از طرف دانشگاه کرده است که این وضعیت، آسیب شدیدی به پوشش گیاهی منطقه وارد کرد.
قاسمی تصریح کرد: چاه دیگری نیز در کمربندی شهرکرد وجود دارد که برای آبیاری درختان استفاده می‌شد اما این چاه نیز در اختیار دانشگاه شهرکرد قرار ندارد.
وی اضافه کرد: دانشگاه شهرکرد در سال جاری اقدام به حفر یک حلقه چاه در عرصه جنگل کرده که متأسفانه دبی کافی نداشته به طوری که در تابستان سال جاری تنها حدود یک ساعت امکان بهره‌برداری از آن وجود داشت.
قاسمی اظهار کرد: شدید شدن خشکیدگی درختان به‌ویژه در چند سال اخیر دلایل دیگری نیز دارد که از آن جمله می‌توان به کاهش چشمگیر بارندگی‌ها، تغییر نوع بارشها که باعث ممانعت از نفوذ آب به خاک و تأمین رطوبت مورد نیاز گیاهان در فصل رشد (شرایط دیم)می‌شود، احداث معبر در میان جنگل و دسترسی افراد متفرقه از بیرون دانشگاه که موجب آسیب به درختان شده، اشاره کرد.
مسئول فضای سبز دانشگاه شهرکرد بیان کرد: بخشی از این درختان نیز کنار درب نخست دانشگاه شهرکرد قرار دارند.
وی ادامه داد: برخی دستگاه‌های اجرایی به دانشگاه شهرکرد فشار می‌‌آورند که دانشگاه نمی‌تواند از این درختان نگهداری کند و باید به آنان سپرده شود اما به نظر می‌رسد قصد دارند از این درختان استفاده‌های دیگری کنند.
قاسمی تاکید کرد: در صورت ادامه این وضعیت و فراهم نشدن آب لازم، آسیب درختان جدی‌تر خواهد شد لذا ضروری است که چاه اصلی مربوط به عرصه جنگل شرق دانشگاه شهرکرد که در حال حاضر در بیرون از محوطه دانشگاه قرار دارد و به‌صورت بلااستفاده در اختیار شهرداری است با بررسی قابلیت آبدهی آن، در اختیار دانشگاه قرار داده شود تا بتوان آبیاری درختان را انجام داد.
وی گفت: دانشگاه پیگیر اجرای برنامه‌های کوتاه‌مدت و بلندمدت خلاقانه در راستای رسالت اصلی خود یعنی حرکت به سمت مدیریت سبز است که از گزینه‌های در دست بررسی، استفاده از آب‌های خاکستری است.
قاسمی خاطرنشان کرد: برای مقابله هر چه سریع‌تر با خشک شدن جنگل، همکاری و هماهنگی میان بخشی بین کلیه دستگاه‌های متولی، می‌تواند در رفع این‌گونه مسائل راهگشا باشد.
رئیس سازمان سیما، منظر و فضای سبز شهری شهرداری شهرکرد نیز گفت: در سال‌های گذشته، تشدید خشکسالی مشکلاتی در تامین آب مصرفی فضای سبز به وجود آورده است.
مجید جلالی با بیان اینکه پارک تهلیجان شمالی شهرکرد متعلق به منابع طبیعی استان بوده و نگهداری آن به شهرداری واگذار شده است، افزود: منبع تامین آب برای آبیاری درختان پارک دو حلقه چاه و یک چشمه پرآب بوده اما در حال حاضر یکی از چاه‌ها خشک و آبدهی آن به صفر رسیده است.
جلالی ادامه داد: یک حلقه چاه دیگر نیز آبدهی کمتری نسبت به پروانه بهره‌برداری دارد اما سازمان سیما، منظر و فضای سبز شهری شهرداری شهرکرد با صرف هزینه (مالی و انسانی) نسبت به احیای پارک که دچار صدمات بسیاری شده بود، اقدام کرده و با واکاری حدود 13 هزار اصله درخت در دو تا سه سال اخیر در پارک، ایجاد سیستم آبیاری قطره‌ای و حفر چالکود و کوددهی تمام درختان، آنان را احیا کرد.
وی تاکید کرد: خاک نامناسب، آب کم و گونه‌های ناسازگار از جمله مشکلات پارک تهلیجان شمالی شهرکرد و قسمت شرقی دانشگاه شهرکرد است که این قسمت از پارک با استفاده از گونه‌های مناسب با تغییر شیوه آبیاری و تقویت خاک و بهره‌گیری از توان علمی اساتید دانشگاه شهرکرد احیا شد.
جلالی بیان کرد: دانشگاه شهرکرد نیز می‌تواند با الگوگیری از اقدامات صورت گرفته در پارک تهلیجان نسبت به احیای مجدد درختان قسمت شرقی دانشگاه اقدام کند.
وی در پاسخ به این سوال که چرا چاه موجود در منطقه کوی شهرداری شهرکرد به منظور استفاده از آن برای آبیاری درختان دانشگاه شهرکرد کف‌‌شکنی و احیا نشده است، گفت: برای نجات درختان موجود در قسمت شرقی دانشگاه شهرکرد اگر پیگیری لازم از سوی این دانشگاه انجام شده و هماهنگی با شرکت آب منطقه‌ای استان نیز صورت گیرد پس از طی مراحل قانونی، این دانشگاه می‌تواند به منظور آبیاری درختان قسمت شرقی دانشگاه، از این چاه بهره‌برداری کند.
وی افزود: متاسفانه این گونه‌های درختی و درختچه‌ای رو به نابودی هستند و با شرایط و وضعیت خاک منطقه و عوامل اقلیمی از قبیل کاهش بارش و خشکسالی‌های سال‌های اخیر، در شرف خشک شدن هستند.
امینی تصریح کرد: عدم مراقبت و آبیاری در فصل گرم سال موجب شده تا این گونه‌ها به صورت توده‌ای دچار خشکیدگی شوند و شرایط بحرانی پدید آمده است تا فضای سبزی که در سنوات گذشته با هزینه و مشقت بسیار ایجاد شده، رو به نابودی برود.
وی ادامه داد: این درختان که سازگاری خود را در محیط رویشی نشان دادند و دارای ارزش زیست محیطی غیر قابل‌انکاری هستند که کاهش گرد و غبار و ریز گردها، بهبود منظر طبیعی شهر، مامن حیات جانوری و پرندگان، افزایش سهم سرانه فضای سبز شهرکرد، تعدیل هوا، تولید اکسیژن، و غیره از جمله ویژگیهای این درختان محسوب می‌شود.
امینی اضافه کرد: کاشت نهال و استقرار گونه‌های جدید در شرایط کم‌آبی موجود و به لحاظ تغییراقلیم و خشکسالی بسیار مشکل است لذا ضرورت دارد این درختان که به نوعی سرمایه‌های بی‌بدیل بوده و در مجاورت شهر قرار دارند، حفظ شوند.
وی بیان کرد: در شرایط کنونی و در کوتاه مدت ایجاد چاله‌های آبگیر تامین آب برای آبیاری در اواخر بهار و نهایتا اجرای آبیاری قطره‌ای، هرس شاخه‌های خشکیده و تقویت خاک و رعایت اصول داشت ضروری است و باید پیش از آنکه دیر شده و تجربه تلخ خشک شدن مرغ‌زار شهرکرد و عواقب سوء زیست محیطی ناشی از آن تکرار شود، اقدامی مناسب صورت گیرد.
مسعود قاسمی، مسئول فضای سبز دانشگاه شهرکرد در این خصوص بیان کرد: جنگل شرق دانشگاه شهرکرد، در گذشته پارک دربند قلات نام داشته و دارای مساحت حدود 100 هکتار بوده که از این میزان 80 هکتار درخت کاری شده است.
وی با بیان اینکه این جنگل به شرط تبدیل مجتمع آموزش عالی شهرکرد به دانشگاه از سوی استانداری در اواخر دهه 60 و اوایل دهه 70 در اختیار وزارت علوم قرار گرفته است، افزود: این واگذاری در ابتدا به‌صورت موقت و پس از تبدیل وضعیت به دانشگاه، قرار بر واگذاری دائم آن بوده است و از شرایط این واگذاری نیز در اختیار دادن کلیه تأسیسات آب‌رسانی و اعیانی بوده است که متأسفانه شهرداری شهرکرد به تعهد خود عمل نکرده و ضمن در اختیار داشتن چاه‌های مربوط به این جنگل تنها به مدت یک سال زراعی (در سال 1374) مبادرت به تأمین آب در ازای پرداخت وجه از طرف دانشگاه کرده است که این وضعیت، آسیب شدیدی به پوشش گیاهی منطقه وارد کرد.
قاسمی تصریح کرد: چاه دیگری نیز در کمربندی شهرکرد وجود دارد که برای آبیاری درختان استفاده می‌شد اما این چاه نیز در اختیار دانشگاه شهرکرد قرار ندارد.
وی اضافه کرد: دانشگاه شهرکرد در سال جاری اقدام به حفر یک حلقه چاه در عرصه جنگل کرده که متأسفانه دبی کافی نداشته به طوری که در تابستان سال جاری تنها حدود یک ساعت امکان بهره‌برداری از آن وجود داشت.
قاسمی اظهار کرد: شدید شدن خشکیدگی درختان به‌ویژه در چند سال اخیر دلایل دیگری نیز دارد که از آن جمله می‌توان به کاهش چشمگیر بارندگی‌ها، تغییر نوع بارشها که باعث ممانعت از نفوذ آب به خاک و تأمین رطوبت مورد نیاز گیاهان در فصل رشد (شرایط دیم)می‌شود، احداث معبر در میان جنگل و دسترسی افراد متفرقه از بیرون دانشگاه که موجب آسیب به درختان شده، اشاره کرد.
مسئول فضای سبز دانشگاه شهرکرد بیان کرد: بخشی از این درختان نیز کنار درب نخست دانشگاه شهرکرد قرار دارند.
وی ادامه داد: برخی دستگاه‌های اجرایی به دانشگاه شهرکرد فشار می‌‌آورند که دانشگاه نمی‌تواند از این درختان نگهداری کند و باید به آنان سپرده شود اما به نظر می‌رسد قصد دارند از این درختان استفاده‌های دیگری کنند.
قاسمی تاکید کرد: در صورت ادامه این وضعیت و فراهم نشدن آب لازم، آسیب درختان جدی‌تر خواهد شد لذا ضروری است که چاه اصلی مربوط به عرصه جنگل شرق دانشگاه شهرکرد که در حال حاضر در بیرون از محوطه دانشگاه قرار دارد و به‌صورت بلااستفاده در اختیار شهرداری است با بررسی قابلیت آبدهی آن، در اختیار دانشگاه قرار داده شود تا بتوان آبیاری درختان را انجام داد.
وی گفت: دانشگاه پیگیر اجرای برنامه‌های کوتاه‌مدت و بلندمدت خلاقانه در راستای رسالت اصلی خود یعنی حرکت به سمت مدیریت سبز است که از گزینه‌های در دست بررسی، استفاده از آب‌های خاکستری است.
قاسمی خاطرنشان کرد: برای مقابله هر چه سریع‌تر با خشک شدن جنگل، همکاری و هماهنگی میان بخشی بین کلیه دستگاه‌های متولی، می‌تواند در رفع این‌گونه مسائل راهگشا باشد.
رئیس سازمان سیما، منظر و فضای سبز شهری شهرداری شهرکرد نیز گفت: در سال‌های گذشته، تشدید خشکسالی مشکلاتی در تامین آب مصرفی فضای سبز به وجود آورده است.
مجید جلالی با بیان اینکه پارک تهلیجان شمالی شهرکرد متعلق به منابع طبیعی استان بوده و نگهداری آن به شهرداری واگذار شده است، افزود: منبع تامین آب برای آبیاری درختان پارک دو حلقه چاه و یک چشمه پرآب بوده اما در حال حاضر یکی از چاه‌ها خشک و آبدهی آن به صفر رسیده است.
جلالی ادامه داد: یک حلقه چاه دیگر نیز آبدهی کمتری نسبت به پروانه بهره‌برداری دارد اما سازمان سیما، منظر و فضای سبز شهری شهرداری شهرکرد با صرف هزینه (مالی و انسانی) نسبت به احیای پارک که دچار صدمات بسیاری شده بود، اقدام کرده و با واکاری حدود 13 هزار اصله درخت در دو تا سه سال اخیر در پارک، ایجاد سیستم آبیاری قطره‌ای و حفر چالکود و کوددهی تمام درختان، آنان را احیا کرد.
وی تاکید کرد: خاک نامناسب، آب کم و گونه‌های ناسازگار از جمله مشکلات پارک تهلیجان شمالی شهرکرد و قسمت شرقی دانشگاه شهرکرد است که این قسمت از پارک با استفاده از گونه‌های مناسب با تغییر شیوه آبیاری و تقویت خاک و بهره‌گیری از توان علمی اساتید دانشگاه شهرکرد احیا شد.
جلالی بیان کرد: دانشگاه شهرکرد نیز می‌تواند با الگوگیری از اقدامات صورت گرفته در پارک تهلیجان نسبت به احیای مجدد درختان قسمت شرقی دانشگاه اقدام کند.
وی در پاسخ به این سوال که چرا چاه موجود در منطقه کوی شهرداری شهرکرد به منظور استفاده از آن برای آبیاری درختان دانشگاه شهرکرد کف‌‌شکنی و احیا نشده است، گفت: برای نجات درختان موجود در قسمت شرقی دانشگاه شهرکرد اگر پیگیری لازم از سوی این دانشگاه انجام شده و هماهنگی با شرکت آب منطقه‌ای استان نیز صورت گیرد پس از طی مراحل قانونی، این دانشگاه می‌تواند به منظور آبیاری درختان قسمت شرقی دانشگاه، از این چاه بهره‌برداری کند.