پس از رای بالای شورای سیاست گذاری اصلاح طلبان مازندران به یکی از شهرداران موفق استان که می گویند سابقه اصلاح طلبی ندارد، موج تخریب ها و تهدید ها علیه برخی از عقلای اصلاح طلب که از سابقون اصلاح طلبی در مازندران به حساب می آیند آغاز شده است.
کد خبر: ۴۹۲۳۰۴
تاریخ انتشار: ۲۰ شهريور ۱۳۹۶ - ۱۲:۲۰ 11 September 2017
به گزارش تابناک : عمده نقد و تخریب ها هم حول محور جریانات حزبی می چرخد و انگار مسئله ای مهمتر از این داستان کودکانه برای استان مازندران وجود ندارد. متاسفانه حملات برخی از به اصطلاح اصلاح طلبان به نتیجه رای گیری شورای سیاست گذاری، بدون پشتوانه تئوریک است و عمدتا از این ناراحتند که چرا گزینه ای خارج از باند اصلاح طلبی رای بالا آورده است.
نظر این دوستان از چند جهت دارای اشکالات ماهوی و شکلی است که متاسفانه به دلیل عدم اشراف به این موضوعات و صرفا بر اساس احساسات حزبی منتشر می شود. اشکال ماهوی نخست مربوط به تنگ نظری دوستان است که فکر می کنند چون کسی تا به حال به طور رسمی داخل جریان اصلاح طلبی بازی نکرده است پس به هیچ وجه نمی تواند مورد توجه رای دهندگان قرار گیرد. این عزیزان به دلیل عدم تجربه کار حزبی به معنی واقعی آن و عدم آشنایی با فن مذاکره و لابی گری هیچگاه نخواهند توانست درک کنند که تصمیمات حزب نه می تواند و نه باید فقط در چارچوب "نفرات" حزب باشد. احزاب شناسنامه دار دنیا تحت هیچ شرایطی مدیریت کلان را با نفرات داخل حزب نمی سنجند بلکه آنجایی که از ضعف خود آگاه می شوند با لابی گری و مذاکره و نزدیک شدن با نفرات پیروز تلاش می کنند تا امتیاز لازم برای به مقصد رساندن اهداف حزب را کسب کنند.
جریان اصلاح طلبی مازندران سالهای متمادی است که از بی برنامگی و باری به هر جهت بودن در رنج است. این جریان نمی خواهد بفهمد که رسیدن به موفقیت در به کارگیری همه نیروهایی است که متمایل به برقراری ارتباط با آنها هستند نه جزم اندیشی نابخردانه که نتیجه ای جز تکرار شکست برای آنها ندارد. دومین ایراد ماهوی جریان اصلاح طلبی  درخود ماندگی تئوریک است. چرا که اتاق فکری ندارد تا برنامه این حزب را در مازندران تدوین کند و هر کسی در هر گوشه ای از مازندران خود را تئوریسین اصلاح طلبی معرفی می کند و گمان می برد بقیه باید از انوار تفکرات به روز او منور گردند در حالی که بیشتر این مباحث تئوریک در بستر جامعه ایرانی و مازندرانی قابلیت پیاده سازی ندارد. از نظر شکلی هم اصلاح طلبی مازندران چنان از ساختار پیچیده و غیر شفاف یرخوردار است که معلوم نیست بزرگ و کوچک این داستان کجای معادله اصلاح طلبی قرار دارند. با نگاهی اجمالی به لیست سه نفره شورای سیاستگذاری اصلاح طلبان مازندران مشاهده می شود که چه مایه اصلاح طلبی از فقر نفرات پراتیک و میدانی آسیب پذیر است.
از سه گزینه پیشنهادی تنها همان شهردار جوان که اینچنین آخته مورد هجمه قرار گرفته است رزومه مشخص عمرانی و اجرایی دارد. آن دو گرامی دیگر متاسفانه هیچ پشتوانه عملیاتی قابل دفاعی ندارد. کریمی مله که سالهاست از میدان عمل دور است و باید در نظر داشت که استاد کاغذی محسوب می شود یعنی اوج تفکرات او هنوز از تئوری به عمل در نیامده اند. معمولا چهره های دانشگاهی و نظریه پردازان وقتی پای عمل به میان بیاید توانایی انجام امور را ندارند چرا که میان ماه من تا ماه گردون تفاوت از زمین تا آسمان است. حرف های قشنگ لزوما به معنی کارهای قشنگ نیستند. اشتباهی که قطعا دولت در مورد کریمی مله انجام نخواهد داد. رحمانزاده هم به دلیل کهولت سن و رسیدن به دوران بازنشستگی و نداشتن رزومه قابل دفاع در دوران زمامداریش چه در مازندران و چه در استانهای دیگر ، نه به درد استانداری مازندران می خورد و نه به نفع خودش است که وارد میدان سخت و سنگینی به نام استانداری مازندران شود. همین انتخاب و دیگر موارد مشابه در اردوی اصلاح طلبی مازندران نشان می دهد در جبهه اصلاح طلبی مازندران "کسی در میانه نیست" تا بار سنگین استانداری را بر دوش بکشد. باری که هم توان چانه زنی می خواهد، هم انرژی میدان داری، هم قدرت لابی گری با منابع قدرت و ثروت در سطح ملی و هم کاریزمای مردمی و رسانه ای. متاسفانه برخی از اصلاح طلبان تازه به دوران رسیده و ناپخته هنوز نمی دانند که بازی قدرت چه فاکتورهایی لازم دارد و چه عواملی نیاز است تا یک استاندار بتواند موجب توسعه و تعالی استان شود.
البته هنوز هم افکار عمومی مازندران منتظرند تا ببینند برنامه اصلاح طلبان برای توسعه مازندران اعم از سیاسی، اقتصادی و عمرانی چه هست و صرفا به جای "قُر و لَند" زدن ، بر اساس برنامه صحبت کنند.
اصلاح طلبی مازندران، جریان بی برنامه ای است  که نمی داند چه می خواهد و به کجا می خواهد برود!!






منبع : وارش نیوز 
اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار