به بهانه سفر وزیر ورزش و جوانان به مازندران
بررسی به عمل آمده حاکی از آن است که کشورهائی که در زمینه ورزش موفق بوده اند برای رسیدن به اهداف خود ابتدا برنامه ریزی و روش های اجرائی آن منظور را طراحی کرده اند، چون در واقع بدون برنامه ریزی صحیح پیشرفتی در ورزش حاصل نخواهد شد. بنا بر این لازم است مانیز باید ابتدا به این منظور اهدافی را بر اساس بودجه ، منابع مالی و انسانی موجود برای خود تعریف کنیم و روش اجرائی مناسب برای آن را بدست آوریم ، سپس گام در این راه بگذاریم .
کد خبر: ۳۸۶۰۰۲
تاریخ انتشار: ۱۰ اسفند ۱۳۹۵ - ۱۰:۱۶ 28 February 2017

 به گزارش تابناک مازندران، وزیر ورزش و جوانان دوشنبه سفر یک روزه اش به مازندران را از آمل آغاز کرد. بازدید از سالن ورزشی 10 هزار نفری کاله و ورزشگاه نیمه تمام پنج هزار نفری از جمله برنامه های سفر وزیر ورزش در آمل بود. ضمنا بازدید از سالن پنج هزار نفری کشتی جویبار و پیست دوچرخه سواری و سالن 6 هزار نفری ماهفروجک و نیز خانه جوان ساری از دیگر برنامه های سفر یک روزه وزیر ورزش و جوانان در مازندران بود. همچنین سلطانی فر در جمع مسئولان سازمان های مردم نهاد و روسای هیات ورزشی مازندران هم سخنرانی کرد.

 
 بر اساس این گزارش، بخاطر حضور وزیر ورزش در مازندران اشاره ای داریم به تعريف مديريت ورزشي که خالی از لطف نیست:

مديريت ورزشي يكي از مديريتهاي جديدي است كه از چند دهه پيش در دانشگاههاي معتبر جهاني به عنوان يكي از گرايشها و تخصص هاي رشته تربيت بدني و علوم ورزشي در سطوح مختلف كارشناسي ، كارشناسي ارشد و مقطع دكتري جايگاه ويژه اي براي خود يافته است.

امروزه نگرش دانشگاهي و علمي به اين گرايش دستاوردها و يافته هاي پژوهشگران و متخصصان اين رشته مي باشد . مديريت ورزشي بيان سازماندهي ، برنامه ريزي ،هدايت و كنترل فعاليتهاي ورزشي است و ورزش به عنوان پديده اجتماعي در ابعاد مختلف تاثير گذار است .

 

فلسفه وجودي مديريت در تربيت بدني بيانگر اين حقيقت است كه مقوله تربيت بدني و ورزش به عنوان يك تشكيلات گسترده و در عين

حال پيچيده نياز به داشتن مديران ماهر و كارآمد در سطوح مختلف دارد . پس بنابراين وجود مديراني كارآمد و اثر بخش براي سازمانها و بويژه سازمانهاي ورزشي امري بديهي و اجتناب ناپذير است .

 

امروزه ورزش در سیاست هم نقش پررنگی را ایفا می کند ، چگونه می توان انکار کرد زمانی که نماینده های فوتبال آلمان و انگلیس یعنی بایرن مونیخ آلمان و چلسی انگلیس در فینال فوتبال باشگاههای اروپا بازی دارند سران دو کشور معروف یعنی مرکل صدر اعظم آلمان و نخست وزیر انگلیس جلسات مهم سیاسی خود را رها کرده و برای پیروزی نماینده کشورشان در مقابل دوربین های تلویزیونی با هم دست به کری خوانی می زنند ...

در همین کشور خودمان بارها شاهد روسای جمهور و دیگر مسئولان بلند پایه در عرصه ورزش بودیم خصوصا در زمانی که نماینده های کشورمان با تیمهای سعودی مسابقه داشتند.

مدیریت ضعیف ورزشی!

1 - عصر جدید، عصر مهارت‌آموزی است؛ زمانی ست که هر کسی در آن به دنبال تخصصش می‌رود و بهترین آموزه‌ها را در حوزه مزبور فرا می‌گیرد. در خبرها، داشتیم که شهرداری تهران برای هر چه بهتر به انجام رسیدن پروژه شست‌وشوی برج آزادی، بندبازانی را به خارج از کشور اعزام کرده است تا در کارگاه‌های فشرده آموزش، شیوه صحیح انجام عملیات در حالت معلق را یاد بگیرند. این یعنی احترام به تخصص‌مداری در اعلی مرتبه‌اش. توصیه همزمان دین و دنیا، این است که اگر کسی چیزی را بهتر از ما می‌داند، به نزدش برویم و از او بیاموزیم. لابد فراموش نکرده‌اید که ما ایرانیان، قرار بود علم را حتی در چین و ماچین نیز بیابیم و به تسخیر خود درآوریم...!

 

2 - فوتبال ایران بیش از یک دهه است که می‌کوشد تا زندگی جدیدی را تجربه کند. تلاش برای گذار به عرصه حرفه‌ای‌گری، از تابستان سال 80 با تاسیس لیگ‌برتر باشگاه‌های کشور به طور جدی استارت خورد و این کوشش در سطوح گوناگون تاکنون نیز ادامه داشته است. وقتی قرار است پدیده‌ای به شکل «حرفه‌ای» و عالی دنبال شود، ضرورت دارد که در حوزه مزبور سرمایه‌گذاری صورت بگیرد و شاهد استفاده حداکثری از امکانات موجود باشیم. درست به همین دلیل است که از اولین روزهای گشایش فوتبال برتر در کشورمان، تیم‌ها مبادرت به جذب مربی خارجی کردند، پای بازیکنان غیرایرانی به فوتبال کشور باز شد، مربیان جوان داخلی برای گذراندن دوره‌های تخصصی به خارج از کشور اعزام شدند و حتی در پاره‌ای از مواقع شاهد حضور داوران سرشناس اروپایی برای قضاوت برخی مسابقات لیگی در ایران بودیم. این همه، یعنی حس شدن ضرورت حرفه‌ای‌گری و تخصص مآبی در حوزه فوتبال. با این حال یک کاستی بزرگ در این پروسه خودنمایی می‌کند، نقصانی که می‌تواند باقی زحمات به عمل آمده را هم نابود کرده و حاصل زحمات سایرین را هم از بین ببرد. از ناکارآمدی مدیران سخن می‌گوییم، آنچه سال‌هاست گریبان ورزش این مملکت را فشرده است.

 

3 - مدیران فوتبال ایران کجا باید درس بگیرند؟ آموزش ببینند؟ و تخصص پیدا کنند؟ واقعا جالب است در شرایطی که این همه مربی و بازیکن خارجی یا خارج رفته در لیگ ایران فعالیت می‌کنند و قرار است همه با هم به ارتقای سطح فنی لیگ ما کمک کنند، کلیددار این بضاعت مدیران آماتوری هستند که با ناکاربلدی‌هایشان حسابی دردسرساز ظاهر می‌شوند. اینکه بعضا پای مربیان نامدار خارجی نیز به فوتبال کشورمان گشوده می‌شود، اما مثل دنیزلی یا بلاژ یا ایویچ و یا حتی همین وینگادا و اخیرا کی روش و برانکو استفاده جالبی از آنها نمی‌شود ویا امکانات کافی به آنان داده نمی شود به شکلی که تیم ملی فوتبال برای انجام بازی تذارکاتی با مشکل روبروست!؟ مسلما مدلول سوءمدیریتی است که در فوتبال کشورمان موج می‌زند و متاسفانه آتش به خرمن داشته‌های این رشته ورزشی می‌اندازد. در همین سال‌های اخیر و به ویژه در قالب دو تیم سرشناس پایتخت به کرات شاهد فرصت‌سوزی‌ها و در عین حال اهمال‌کاری‌های زیانباری‌ از سوی مدیران ورزشی بوده‌ایم که میلیاردها تومان به پیکر فوتبال ایران ضربه زده و آن را از کسب موفقیت‌ها و کامیابی‌های گوناگون محروم کرده است. این همان دردسری است که تا رفع نشود، نمی‌توان به آینده فوتبال و نجاتش از مسیر قهقرایی که در پیش گرفته امیدوار بود.

 

4 - حال چاره چیست؟آ یا باید مدیران را هم مثل مربیان و بعضا بازیکنان برای کسب تجربه راهی میادین بین‌المللی کرد و یا اصولا باید پذیرای مدیران خارجی نیز در فوتبال ایران بود؟

از چه راهی می‌شود بر این معضل فائق آمد؟ اما آنچه مشخص است اینکه ناکارآمدی مدیران – که در راس هرم تشکیلاتی فوتبال ایران نیز نشسته‌اند – آشکارا منافع این رشته ورزشی را به خطر انداخته و آن را رو به اضمحلال می‌برد. در چنین شرایطی، اگر پروسه تربیت مدیران کاربلد به هر دلیلی عقیم مانده، ای کاش دست کم آقایان در گزینش مدیران «کمتر زیانده» دقت بیشتری به عمل بیاورند تا شاهد وفور خسران در این حوزه نباشیم.

 

آنجه مسلم است برای رفع این معضل در وهله نخست باید مدیرانی را انتخاب کرد که از سوابق روشنی برخوردارند و در واقع یک مدیر ورزشی به معنای واقعی آن باشند . در اولین مرحله گزینش یک مدیر ورزشی باید با مبانی مدیریت آشنایی کامل داشته باشد . مثلا در رشته والیبال که اکنون در سطح جهانی حرفهای زیادی برای گفتن داریم ، به سادگی به این جایگاه نرسیدیم . مدیران وقت ، خصوصا محمدرضا داورزنی رئیس فدراسیون والیبال از تیم های پایه آغاز کرد و در این رده با ولاسکوی آرژانتینی برای رشته پایه برنامه ریزی صحیح انجام داد و پس از چند سال تیمهای پایه در سطح جهان مطرح شدند واین پروسه طی شد تا هم اکنون همان بازیکنان تیمهای پایه در تیم بزرگسالان چولان می دهند و در دنیا افتخار آفرینی می کنند .

در سال هاى اخیر توجه نسبتاً خوبى به این گرایش علمى در حوزه تربیت بدنى شده است. راه اندازى گرایش مدیریت ورزشى در سطوح کارشناسى ارشد و کارشناسى دانشگاه هاى مختلف، نویدبخش این امر خواهد بود که در آینده اى نزدیک افراد زیادى به عنوان مدیر ورزشى به صورت علمى تربیت خواهند شد. هرچند توقع نمى رود که همه این گروه مدیر ورزشى باشند ولى تلاش و تفکر آنها مى تواند در بسیارى از تصمیم گیرى ها و تصمیم سازى ها نقش مهمى داشته باشد.

خوشبختانه در سال هاى اخیر، همایش هاى علمى تخصصى در حوزه مدیریت ورزشى نیز در کشور راه اندازى شده است. در همایش هاى تخصصى مدیریت ورزشى که درچند سال اخیر برگزار شده است به خوبى مى توان شاهد رشد این گرایش بود.

به هر حال مديريت به معنی هماهنگي امكانات و منابع از طريق برنامه ريزي ، سازماندهي ، هدايت و نظارت ، به طوري كه هدف هاي مشخص تحقق پذيريد، مديريت عبارت است از عمل تاثير گذاري بر افراد به طوري كه از روي ميل و علاقه براي هدف هاي گروهي تلاش كنند.

مدیریت ورزشی چیست؟


تعریف مدیریت ورزشی ، ازتعریف عمومی که برای مدیریت وجود دارد ، فاصله زیادی نداشته و در واقع بخش تخصصی ورزشی به دنبال این تعریف می آید . سازماندهی ، برنامه ریزی ، کنترل و نظارت در ورزش و تربیت بدنی تعریفی است که برای مدیریت ورزشی میشناسیم .

هویت مدیریت ورزشی امروزه در جهان شناخته شده است چراکه در دانشگاههای بزرگ جهان که رشته تربیت بدنی را دارند مدیریت و برنامه ریزی یکی از رشته هائی است که در آنجا تدریس میشود و افرادی که در این بخش تربیت میشوند برای اداره امور ورزش و تربیت بدنی جهت پیدا می کنند و در دو بخش یکی مدیریت اماکن تاسیسات و دانشکده ها و دیگری در ورزش قهرمانی هم از نظر اجرا و هم برنامه ریزی بخدمت گرفته میشوند .


سپس آنان بر حسب تجربه با علاقه خود جذب بازار کار در سایر شاخه های مدیریتی در بخشهای ورزش قهرمانی ، همگانی ،مدارس ، فداراسیونها و سازمانهای ورزشی ، و نیز باشگاهها میشوند . در سیستم ورزشی کشور ما ایران نیز باید همان الگو برای تربیت و بکارگیری
مدیران ورزشی بکار گرفته شود و البته باید به این نکته نیز توجه داشت که کشور ما شرایط خاص خود را دار است . البته در سایر کشور ها نیز وضع به همین شکل است و در آن کشور ها نیز مدیریت شرایط خاص خود را داراست و متاسفانه مسائل اقتصادی و سیاسی در قدم اول دیده میشوند و نتنها در ایران در همه دنیا ، دیده میشود که افراد غیر متخصص در پست یک مدیر متخصص می نشینند .


باید توجه داشت که رشد اداری در کارها بدنبال بهر وری و اثر بخشی اداری دیده میشود که برای دستیابی به تمام اینها باید الگوی درستی برای مدیریت در سازمانهای ورزشی بکار گرفته شود . نکته قابل تامل این است که ما در ورزش و تربیت بدنی تنها تخصص مدیریت و برنامه ریزی را نداریم وخصوصا در مقطع دکترای تربیت بدنی پنج گرایش دیگر داریم که هر کدام از فارغ التحصیلان آن در رشته خود متخصص هستند و هیچ کدام نباید در پست دیگری قرار بگیرند که متاسفا نه این اصل رعایت نمی شود و دیده میشود که پست های مدیریت برحسب سیاست جامعه در اختیار فارغ التحصیلان فیزیولوژی ، رشد و تکامل و غیره است که در نهایت وضع به این شکل که اکنون دیده میشود در می آید .

ماهیت مدیریت ورزشی به محتوای آن باز می گردد و در این بین باید دید که این رشته دارای چه زیر مجموعه هائی است و هر کدام به چکاری می پردازند . در این بین این رشته در دو بخش فنی و سیاستهای کلی کشور طبقه بندی میشود .

همانطور که گفته شد در ایران هم مانند تمام کشور های جهان سیاستهای کلی حاکم است . اکنون در ایران بیش از صد فارغ التحصیل دکترای تربیت بدنی و علوم ورزشی داریم که بخش عمده ای از آنان با گرایش مدیریت و برنامه ریزی فارغ التحصیل شدند و ما اکنون در حدود چهل مدیر تربیت بدنی داریم که از دانشگاههای تربیت مدرس ، معلم ، آزاد ، تهران و غیره فارغ التحصیل شده اند .


مدیری که در راس سازمان ورزش کشور قرار میگیرد ، باید دیدگاه فنی نسبت به ورزش داشته باشد و سپس به علم مدیریت سازمان ورزشی آگاهی داشته باشد . البته تمام این باید ها متعلق به زمانی است که ارزشیابی درستی برای کار در بین باشد و تفاوت کار این مدیران مشخص شود . شعار زیبای ،شایسته سالاری که امروزه در جامعه مطرح است باید عملی شود و شایسته بصورت علمی خود عملی شود و اگر اینچنین شود ای سئوال مطرح میشود که مدیر شایشته یعنی چه کسی ؟

 
 به هر روی مدیریت ورزش یکى از رشته هاى تخصصى در حوزه تربیت بدنى است که این حوزه علمى مى تواند نقش مهم و کلیدى در رشد و توسعه ورزش ملى، محلى و خصوصى در ابعاد مختلف داشته باشد.
برچسب ها: مديريت ورزشي
اشتراک گذاری
نظرات بینندگان
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۱
ناشناس
|
Iran, Islamic Republic of
|
۰۱:۰۴ - ۱۳۹۵/۱۲/۱۲
قوانین جدید برانکو برای رضائیان و علیپور
دولت بهار: «حق نداشتند حتی سر هم داد بزنند چه برسد به اینکه یقه هم را بگیرند» این جمله ای بود که برانکو ایوانکوویچ پیش از اخراج رامین رضاییان و علی علیپور، در اردوی امارات به زبان آورده بود.


شاگردان برانکو به خوبی می دانند وقتی خونش به جوش بیاید دیگر حرف کسی را نمی شنود به خصوص زمانی که احساس کند نقشش در تیم نادیده گرفته شده است.

به عقیده او علی علیپور و رامین رضاییان این نقش را زیر پا گذاشتند و با کتک کاری در تمرین پرسپولیس قوانین او را 180 درجه تغییر دادند پس در نتیجه او نیز قوانین جدیدی برای آنها مشخص کرده است.

طبق آخرین خبرها از کادر فنی پرسپولیس، برانکو وضعیت جدیدی را برای این دو بازیکن در نظر گرفته به این معنا که از حالا به بعد با حساسیت بالاتری وضعیت آنها را پیگیری می کند و رضاییان و علیپور حداقل تا پایان این فصل نباید کوچکترین اشتباهی کنند و حاشیه ساز شوند چرا که در اینصورت برانکو تصمیمی تند تر در قبال آنها خواهد گرفت تصمیمی که دیگر فرصتی برای جبران آن وجود نخواهد داشت.

منبع: روزنامه خبر ورزشی
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار