به گزارش تابناک مازندران ، باتوجه به اهمیت ونقش گذرزمان از منظر نمادشناسی و اسطوره شناسی در فرهنگ و حکمت‌ایرانی آنچه در این نوشتار به آن می پردازم توجه به شروع یک سال تازه است که با تمرکز بر نوروز ۱۴۰۲ از آن به "مازندران قرن جدید" نام می برم و معتقدم به مثابه یک مرحله گذر از ابعاد مختلف برای مازندران و مازندرانی ها از اهمیت ویژه ای برای نیل به تعالی و شکوفایی برخوردار است.
اکنون که در آغاز سال ۱۴۰۲ هستیم متناسب با منطق و حکمت ایرانی گذرزمان باتبریک و شادباش عیدباستانی نوروز مخاطبان این سطوراعم مدیران قوای مختلف، فعالان بخش خصوصی ، بازیگران صنفی و مدنی و کنشگران تولیدی، فنی، تجاری ، نوآوران علمی و فناوری، پویشگران فرهنگی و هنری، رسانه های گروهی وشبکه های‌اجتماعی ، خانواده ها و خصوصا جوانان سخت کوش وترقی‌خواه را به چالش سال جدید با مطالعه حکمت ایرانی و پیوستن به منشور شکوفایی مازندران در قرن جدید دعوت می‌کنم.
سال ۱۴۰۲ دومین سال قرن پانزدهم در شروع نوسده می‌تواند برای تصمیم گیری و جهت گیری‌های آینده گرایانه فردی ، اجتماعی و سازمانی و برگزاری رویدادها و انجام اتفاقات حرکت بخش و شوق آفرین یکایک مازندرانی ها از نظر حکمت ایرانی گذرزمان مهم ، مبارک وموثر باشد.
اگر به یک بهانه برای تغییر فرآیند رفتار فردی یا اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی یا محیط زیستی باور و نیاز داریم، #نوروز و آغاز "سال نو" همراه با بهار قرآن موضوع خوبی است تا #امید و انگیزه را با درایت و تجربه و همه اینها را با "علوم گذشته شناسی" و" آینده پژوهی" بیامیزیم و به قول حضرت حافظ، ”فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو دراندازیم!
مازندران در قرن جدید ملهم از تقارن تحول ودگرگونی طبیعت و شروع ماه خدا ومتاثر ازحکمت ایرانی_اسلامی بادرک عمیق از تحولات ملی وبین المللی‌و درس آموزی از تجربیات و حوادث قرون گذشته می‌تواند پویا و بالنده، ترقی‌خواه و کوشنده ، کارآفرین وآینده نگر، آموزش پذیر و دانش بنیان ، برنامه محور و حرکت بخش، متعهدو خانواده محور، اخلاق مدار ومعنویت گرا، دیندار و خدا باور، مشارکت جو و تحول‌گرا، منظم وقانون مدار، خلاق و فناور ، کتاب خوان و پژوهنده، پاسدار فرهنگ و هنرو زبان مادری ، دوستدار طبیعت و محیط زیست ، نوع دوست و خیرخواه باشد تاشکوفا ومتعالی شود.
تاکید و پیشنهاد عیدانه نگارنده این است که موضوع راهبردی "مازندران قرن جدید"به عنوان دستورکارنقادی ، فکری و آینده گرایانه مراکز علمی و دانشگاهی و حوزوی، کانون‌های تفکر، هیات های اندیشه ورز و اتاق فکر مراکز سیاست گذاری و برنامه ریزی بخش دولتی و خصوصی ، صنفی و‌مدنی و خانواده ها تبدیل شود.
ایرج نیازآذری/ روزنامه‌نگار و فعال فرهنگی و اجتماعی