به گزارش تابناک مازندران از ایسنا، قطعا سفرهای استاندار جدید مازندران و دیدارش با مردم مایه مسرّت و خوشحالی است اما نکته ای که نباید در آن تعجیل شود عجله زودهنگام در سفرهای شهرستانی است، به ویژه آنکه همچنان تکلیف جا به جایی تعداد زیادی از مناصب دولتی استان مشخص نشده است.
درست از زمانی که انگشت اشاره دولت سیزدهم به نشانه اعتماد در استان مازندران از میان انبوه نامزدهای آماده به خدمت بر روی سیدمحمود حسینی پور نشانه رفت پیش بینی دو نکته در مورد ویژگی مدیریت او در استان مازندران روشن بود.
حسینی پور همان طور که در روز معارفه خود در سالن گردهمایی الغدیر سپاه کربلا عنوان کرد هیچ گونه رایزنی برای تصدی پست استانداری نداشت؛ شاید اشاره تلویحی او بر روی تلاش سایر گزینه ها برای نشستن بر روی صندلی ریاست بود، مطلبی که با توجه به سیل لابی های صورت گرفته توسط تشنگان خدمت به استان به درستی مطرح شد اما وی ناخواسته بر این موضوع نیز صحه گذاشت که انتخاب وی بدون برنامه قبلی و آمادگی اولیه برای پست استانداری بود، موضوعی که سبب می شود بخشی از عمر خدمت حسینی پور معطوف به شناخت نیروها، گروه ها، ظرفیت ها و نقاط ضعف و قدرت شبکه استانداری شود.
از طرفی دیگر اما حسینی پور دارای یک ویژگی ممتاز و ویژه نسبت به سایرین بوده که به پاس سال ها فعالیت وی در سطح مدیریت کشور در نهادهای قضایی و وزارت اطلاعات کسب شده است و آن اشراف اطلاعاتی مطلوب و قابل قبول در تمامی حوزه هاست که تا حدود زیادی دست وی را برای عدم سهم خواهی گروه های ذی نفوذ در استان کاملا باز نگه می دارد.
با این حال اما به نظر می رسد یکی از خط مشی های مدیریتی حسینی پور شبیه سازی سیاست های عمومی دولت در مازندران است، حسینی پور نیز همانند آیت الله رئیسی که به فاصله کوتاهی پس از استقرار دولت، سفرهای شهرستانی خود را آغاز نمود تلاش کرد با این سفرها امید و حس اعتماد را دوباره در جامعه زنده نگه دارد، سفرهای حسینی پور در حال حاضر معطوف به غرب استان بوده و تا به حال چندین سفر به شهرستان های این نقطه از استان توسط وی صورت گرفته است (نکته ای که در یادداشت تحلیلی ایسنا مازندران در تاریخ ۱۵ شهریور سال جاری به آن به عنوان یکی از هشت مسئله کلیدی استان در خطاب به استاندار جدید اشاره شد).
استاندار مازندران که معمولا در سفرهای شهرستانی خود مدیران ارشد استان را نیز با خود همراه می‌کند توجه ویژه ای به ارتباط تنگاتنگ با اقشار مختلف مردم دارد تا جایی که در یکی دو مورد از سفرهای استاندار عنوان شده است، وی و مدیرانش به دیدار چهره به چهره با حدود ۷۰۰ نفر از اهالی مردم شهرستان تنکابن، رامسر و عباس‌آباد و بیش از ۴۰۰ نفر از اهالی مردم نوشهر، چالوس و کلاردشت پرداخته اند.
قطعا اینگونه سفرها و به ویژه شیوه تکریم و مردمداری استاندار مازندران مایه مسرّت و خوشحالی است و نوید روزهای روشن در آینده نه چندان دور را می دهد به ویژه آنکه امید می رود این منش مدیریتی در انتخاب مدیران ارشد شهرستان ها نیز امتداد یابد و در نهایت مصداق عینی جمله حضرت امام خمینی (ره) در رابطه با اینکه "مدیران دولتی نوکر مردم هستند" در استان مازندران به منصه ظهور برسد.
اما نکته ای که نباید در آن تعجیل شود عجله زودهنگام استاندار مازندران در سفرهای شهرستانی است، به ویژه آنکه همچنان تکلیف جابه جایی تعداد زیادی از مناصب دولتی استان مشخص نشده است و تا زمان نگارش این یادداشت نیز از میان ۲۲ شهرستان و فرمانداری های ویژه تنها وضعیت فرمانداری ساری و فرمانداری ویژه آمل مشخص شده است، این موضوع از آنجایی حائز اهمیت است که اولا مدیران سطوح اجرایی در سطح استان و شهرستانها باید معرفی شده و بعد از ساماندهی حوزه مدیریتی خود و تطبیق خط مشی ادارات با سیاست های کلی دولت مستقر به استقبال سفرهای شهرستانی رفت تا نتایج اقدامات مشخص شده و مورد قضاوت قرار بگیرد از طرفی فرمانداران فعلی مازندران که تقریبا از جابه جایی خود آگاهند انگیزه آنچنانی برای رفع کاستی ها و اجرای کلی سیاست های دولت جدید ندارند، ثانیا نباید از یاد برد که با همراهی جمع کثیری از مدیران ارشد استانداری شامل معاونین ،مدیران ستادی، مدیران بانکها، مدیران کل دستگاه های اجرایی و غیره در سفرهای استاندار، عملا یک روز کاری از زمان خدمتگزاری و اجرای وظایف آنان در سطح استان عقب می ماند، اگر سفرهای استاندار در هر فصل ادامه داشته باشد و به طور نسبی در هر سفر به اوضاع سه شهرستان رسیدگی شود یک ماه از عمر مدیریتی مدیران ارشد استان در طول سال وقف بازدید های استانداری می شود این در حالی است که خود این مدیران ارشد نیز باید در حوزه های مدیریتی خود بازدید های جداگانه ای داشته باشند و این موضوع بر حجم کاری آنان می افزاید.
در مجموع بنا بر آنچه گفته شد پیداست استاندار جدید مازندران به درستی خط مشی خدمتگزاری خود را انتخاب و تبیین کرده است و با دست گذاشتن روی نقاط ضعف دولت های قبلی و ترمیم آن سعی در بازنگری رابطه دولت_ملت در استان مازندران دارد که یکی از شاخص های آن سفرهای شهرستانی و کاهش فاصله روابط اجتماعی مدیران و مردم است، اما به نظر می رسد تجدید نظر در اولویت های حسینی پور و ضریب دهی به انتخاب مدیران جدید به ویژه فرمانداران و بعد از آن سفرها و بازدیدهای شهرستانی، می تواند کمک شایان توجه ای به وی در پیاده سازی سیاست های دولت سیزدهم در استان مازندران نماید.
محمد قنبرنیا/ تحلیلگر مسائل سیاسی